بحث Packaging در رابطه با حجاب و پی بردن به ارزش وجودی
به مسأله پکیجینگ توجه کنید که برای هر چیزی متناسب با ارزش کالا یک پکیج آماده می کنند.
مثلاً برای یک الماس یک باکس بسیار ارزشمند تهیه می کنند.
مرحله بعد این است که یک جامعه از ارزش وجودی خود مطلع باشد.
مثلاً بداند از کجا آمده و دارد چه کار می کند و کجا باید برود و اعضای آن جامعه به ادراکاتی برسند.
درک انالحق، یا درک اینکه بداند از کجا آمده و چرا آمده و کجا می خواهد برود، یا حتی فقط درک این مسأله که حضور ما و وجود ما هدفمند است و جهان هستی هدفمند است.
یا به عبارت دیگر با درک هوشمندی حاکم بر جهان هستی، به این مطلب هم می رسیم که ما هم در این میان نقش هوشمندانه ای داریم.
و اگر هستی نقشه ای را دنبال می کند پس ما هم نقشه ای را دنبال می کنیم و وجود ما ارزشمند است و این ارزش باید ارزش گذاری شود.
نتیجه نهایی این موضوعات چیزی می شود جدا از خودنمایی، می شود «عرضه».
پس نتیجه نهایی این است که هر چیزی باید متناسب با ارزش خودش عرضه بشود.
حالا یک سؤال پیش می آید که هر کسی چه خانم و آقا چه طور باید خودش را عرضه کند؟
مسلماً یک آدم پوچ گرا یک جور خودش را عرضه می کند، یک آدم افسرده یک جور دیگر خودش را عرضه می کند و شما در اطرافتان بی نهایت نوع عرضه می بینید.
البته این مطلب کاملاً نسبی است.
ممکن است نسبت به نوع عرضه و ارزش گذاری که فرد از خودش دارد تناسبی پیدا کنید. گاهی هم ممکن است این تناسب وجود نداشته باشد.
اگر به بحث جاذبه و دافعه دقت کنیم مسائلی مثلاً این که باید ارزش هایی را پاس بدارد، جایی برای یک فرد جاذبه است و جایی برایش دافعه است.
وقتی نمی داند چرا باید ارزش هایی را پاس بدارد، برایش دافعه ایجاد می شود، متأسفانه در مورد این بحث ریشه ای در جامعه ما کار نشده
و توجیه کافی صورت نگرفته.
بیشتر افراد فکر می کنند حجاب قانون است، یا بحث مذهبی است، اما ما باید در مورد خودمان بدانیم که اگر درون و باطن مسأله حجاب کشف بشود، نشانه بلوغ است.
این نشان می دهد من نیازی به خودنمایی از طریق این عرضه ندارم!
دوره 6
استاد محمد علی طاهری
به مسأله پکیجینگ توجه کنید که برای هر چیزی متناسب با ارزش کالا یک پکیج آماده می کنند.
مثلاً برای یک الماس یک باکس بسیار ارزشمند تهیه می کنند.
مرحله بعد این است که یک جامعه از ارزش وجودی خود مطلع باشد.
مثلاً بداند از کجا آمده و دارد چه کار می کند و کجا باید برود و اعضای آن جامعه به ادراکاتی برسند.
درک انالحق، یا درک اینکه بداند از کجا آمده و چرا آمده و کجا می خواهد برود، یا حتی فقط درک این مسأله که حضور ما و وجود ما هدفمند است و جهان هستی هدفمند است.
یا به عبارت دیگر با درک هوشمندی حاکم بر جهان هستی، به این مطلب هم می رسیم که ما هم در این میان نقش هوشمندانه ای داریم.
و اگر هستی نقشه ای را دنبال می کند پس ما هم نقشه ای را دنبال می کنیم و وجود ما ارزشمند است و این ارزش باید ارزش گذاری شود.
نتیجه نهایی این موضوعات چیزی می شود جدا از خودنمایی، می شود «عرضه».
پس نتیجه نهایی این است که هر چیزی باید متناسب با ارزش خودش عرضه بشود.
حالا یک سؤال پیش می آید که هر کسی چه خانم و آقا چه طور باید خودش را عرضه کند؟
مسلماً یک آدم پوچ گرا یک جور خودش را عرضه می کند، یک آدم افسرده یک جور دیگر خودش را عرضه می کند و شما در اطرافتان بی نهایت نوع عرضه می بینید.
البته این مطلب کاملاً نسبی است.
ممکن است نسبت به نوع عرضه و ارزش گذاری که فرد از خودش دارد تناسبی پیدا کنید. گاهی هم ممکن است این تناسب وجود نداشته باشد.
اگر به بحث جاذبه و دافعه دقت کنیم مسائلی مثلاً این که باید ارزش هایی را پاس بدارد، جایی برای یک فرد جاذبه است و جایی برایش دافعه است.
وقتی نمی داند چرا باید ارزش هایی را پاس بدارد، برایش دافعه ایجاد می شود، متأسفانه در مورد این بحث ریشه ای در جامعه ما کار نشده
و توجیه کافی صورت نگرفته.
بیشتر افراد فکر می کنند حجاب قانون است، یا بحث مذهبی است، اما ما باید در مورد خودمان بدانیم که اگر درون و باطن مسأله حجاب کشف بشود، نشانه بلوغ است.
این نشان می دهد من نیازی به خودنمایی از طریق این عرضه ندارم!
دوره 6
استاد محمد علی طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر