۱۳۹۲-۱۲-۲۳

داستان اصحاب کهف (زمان مجازي است!

داستان اصحاب کهف (زمان مجازي است!

زمان به نوبه خود مي تواند ظاهر و باطن داشته باشد و ما در شرايطي به باطن هايي برسيم.

زمان در واقع مجازي است.
از مثال داستان اصحاب کهف مي توانيم اين برداشت را داشته باشيم.

مثلاً شما ممکن است فکر کنيد پنج دقيقه در ارتباط بوديد، اما ممکن است همين پنج دقيقه مدت زمان بسيار طولاني براي ما به نظر برسد.

مسائلي از اين قبيل مي تواند اتفاق بيفتد و بفهميم که ظاهر و باطني دارد.

براي من يک تجربه پيش آمد که در فاصله يک ساعت و نيم تا دو ساعت، پنجاه سال زندگي را ديدم که شبيه خواب ديدن بود.

پس مي شود به اين نتيجه رسيد که همانطور که ما مجاز هستيم، زمان هم مجاز است.
البته اين بايد درک بشود و در بيان نمي گنجد.

آدم هميشه عدم همفازي با زمان داشته.
چون در دوره سه ديديم که انسان مجذوب خواسته خودش است و مرتب به مقصد خودش و رسيدن به خواسته فکر مي کند.

مي خواهيم زود مسير و زمان سپري بشود تا به مقصد برسيم.
همه اينها يعني ما گذشت زمان را بر حسب منافع خودمان تعريف مي کنيم.

مثلاً وقتي پشت ترافيک هستيم دوست داريم زمان بميرد و يک دفعه آن شماره چراغ قرمز صفر بشود.

وقتي ما مي گوئيم زمان را نمي خواهيم يعني با آن همفاز نيستيم.

دوره 6
استاد محمد علي طاهري

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر