سؤال:
مالک یوم الدین به چه معناست؟
پاسخ استاد:
یعنی صاحب روز مرام.
یعنی روزی که هر کسی با اعتقاد و مرام خودش مورد سنجش قرار می گیرد.
می گویند « اقرا کتابک »: چی پیدا کردی؟
می گوید من پیدا کردم فلان راه درست است، می گویند خوب بیا ببینیم این راهی که پیدا کردی طبق این راه چه کردی و باز دیده می شود که آن راهی که پیدا کرده با آنچه رفتار کرده فرق دارد!
مثلاً یک نفر می گوید من راه علم را پیدا کردم.
می گویند خوب این سیگار چیست در دستت؟
مگر علم نگفته سیگار برایت ضرر دارد، بعد همان علم رأی صادر می کند و فرد محکوم می شود.
البته محاکمه الان غلط مصطلح است و محاکمه به آن شکل که در ذهن ماست وجود ندارد. پس هر کدام از این هفت میلیارد انسان را اگر با مرام خودشان محاکمه کنند، کم و کسر می آورند. حتی اگر فرد را با فطرت خودش هم محاکمه کنند، باز هم کم می آورد.
مثلاً انسانیت، موضوعی است که همه انسانها حتی یک دزد هم از آن حرف می زند، اما ما باز هم در انسانیت کم می گذاریم.
مثلاً لازم نیست ما درکتاب مقدس بخوانیم آدم کشی بد است، اگر به ما نمی گفتند هم ما فطرتاً می دانستیم آدم کشی بد است. یک بچه دو ساله را زیر نظر بگیرید، می بینید که او هم می داند کجا دروغ بگوید و می داند کجا خوب است یا بد است. کتب مقدس تأکید بر یک سری مسائل دارند.
پس، در مورد بازخواست قرار دادن درهمین مقطع دو قطبی می گویند همان ملاکی که خودت می گوئی با آن قضاوت می شوی.
به عبارتی می گویند خودت کلاهت را قاضی کن.
این یکی از مظاهر عدالت الهی است که در طول میلیونها سال در دوره های مختلف بشری هر فرد با آنچه خودش می خواهد محاکمه می شود.
این طوری عدالت الهی جاری می شود.
دوره ٧
استاد محمد علی طاهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر