-یکی دیگر از موضوعاتی که در جلسه قبل مطرح شد، «نجات جمعی» است. با توجه به این که موافقتی با حرکت انفرادی ندارید، لطفا به طور دقیق بفرمایید که منظورتان از نجات جمعی چیست و آیا در راستای تحقق آن، توصیه ای به تشکیل گروه های همسو و همدل دارید؟
یک بار کسی برای خودش به تنهایی از اصولی تبعیت می کند و طبق یک تعریف هایی که به آن رسیده است، به تنهایی حرکت می کند. طبیعتا امکان اشتباه و سقوط چنین فردی بیشتر می شود.
اما در جرکت جمعی چون تشریک مساعی و تبادل اندیشه وجود دارد و تمام اجزای مجموعه می توانند برای یکدیگر راهگشا باشند، امکان سقوط و اشتباه کمتر می شود.
منظور از حرکت جمعی یا نجات جمعی، تبادل اندیشه است. تبادل اندیشه باعث رشد انسان می شود. در حالی که در حرکت فردی فرد در لاک خودش فرو می رود و ممکن است اشتباه کند.
حرکت جمعی، به معنی تشکیل گروه و فرقه و امثال این ها نیست. منظور، یک تعامل فکری و چالش معرفتی است بین آحاد مختلف جامعه. هیچ رسم و سلوک خاص، لباس خاص، حرکتهای خاص و ... که در فرقه ها مطرح است،در عرفان کیهانی وجود ندارد.
هرکس تصمیم به حرکت جمعی داشته باشد، مسئولیت دارد که هرچه به دست آورده در اختیار دیگران قرار بدهد و آن را به چالش بگذارد و در مورد صحت و سقم آن، با دیگران به تبادل اندیشه بپردازد.
تا رویارویی اندیشه نباشد، نقاط ضعف و قوت اندیشه، خودش را نشان نمی دهد. حرکت جمعی باعث می شود که عیبها مشخص شود.
مصاحبه شماره سه با استاد محمد علی طاهری
یک بار کسی برای خودش به تنهایی از اصولی تبعیت می کند و طبق یک تعریف هایی که به آن رسیده است، به تنهایی حرکت می کند. طبیعتا امکان اشتباه و سقوط چنین فردی بیشتر می شود.
اما در جرکت جمعی چون تشریک مساعی و تبادل اندیشه وجود دارد و تمام اجزای مجموعه می توانند برای یکدیگر راهگشا باشند، امکان سقوط و اشتباه کمتر می شود.
منظور از حرکت جمعی یا نجات جمعی، تبادل اندیشه است. تبادل اندیشه باعث رشد انسان می شود. در حالی که در حرکت فردی فرد در لاک خودش فرو می رود و ممکن است اشتباه کند.
حرکت جمعی، به معنی تشکیل گروه و فرقه و امثال این ها نیست. منظور، یک تعامل فکری و چالش معرفتی است بین آحاد مختلف جامعه. هیچ رسم و سلوک خاص، لباس خاص، حرکتهای خاص و ... که در فرقه ها مطرح است،در عرفان کیهانی وجود ندارد.
هرکس تصمیم به حرکت جمعی داشته باشد، مسئولیت دارد که هرچه به دست آورده در اختیار دیگران قرار بدهد و آن را به چالش بگذارد و در مورد صحت و سقم آن، با دیگران به تبادل اندیشه بپردازد.
تا رویارویی اندیشه نباشد، نقاط ضعف و قوت اندیشه، خودش را نشان نمی دهد. حرکت جمعی باعث می شود که عیبها مشخص شود.
مصاحبه شماره سه با استاد محمد علی طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر