قانون خانه پدر !

قانون خانه پدر !

حدّ بخشندگی او چقدر است ؟
یک مثال اگر بزنیم، یک نفر 10 تومان در جیبش است، 10 تومان را می بخشد، یک نفر 10 میلیارد تومان دارد و 10 تومان می بخشد، هر دو یک میزان می بخشند، ولی تفاوت می کند، یک بحث دیگر این است که حالا " چه کسری از بخشندگی را می توانیم استفاده کنیم ؟" نسبت به دارائی او تقریباٌ هیچ است.

بالاترین حد بخشندگی، مربوط به میزان بخشش نیست، مربوط به این است که چه کسری از دارائی بخشیده شود.

هر چه بیشتر رشد کنیم، بیشتر می توانیم از رحمانیت خدا بهره مند شویم.

ولی هر چه رشد می کنیم، میزانی که می توانیم از بخشندگی او استفاده کنیم بیشتر می شود، مثال همان بچه 4 ساله ای که بابا به او می گوید من همه چیزم را به تو می دهم، چه کسری از ثروت پدر را می تواند استفاده کند ؟ هیچ.

حدّ این بخشندگی: " بخشش ساحت مقدّس خودش است ". ماکزیمم این مسئله بخشش ساحت مقدّس خودش است. نهایت بخشندگی یک نفر این است که هر چه دارد ببخشد.

در جهان دوقطبی، برخورداری ما از نهایت بخشندگی او (بخشش ساحت مقدس) در مسیر "الیه راجعون" حاصل می شود.

بگوید آقا بیا هر چه دارم مال تو. آن می شود حدّ بخشش. اما همه دارائی یک کسی 10 تومان است، یکی صد میلیارد است، اولی هرچه را که داشته بخشیده است. این " مسئله اثبات تعالی بحث وجود یا خلقت ماست " و طبق فلسفه ادیان و از دیدگاه ادیان، ممکن است کسی بگوید من هیچ دینی را قبول ندارم، اما در اینجا که می گوئیم " به سوی او می رویم، یعنی داریم میرویم که این بخشندگی را تجربه کنیم ".

" الیه راجعون یعنی تجربه بخشندگی ". تجربه بخشندگی پدر. در انجیل به زبان عبری گفته است: خبر خوش. خبر خوش این بود که فرزند گم شده به خانه پدر برگرد. فرزند گم شده وقتی به خانه پدر بر می گردد، تازه متوجه بخشندگی پدر می شود. پدر و فرزند سمبل است.

قانون خانه پدر را داشتیم:
" وقتی که فرزند گم شده بر می گردد، تازه می فهمد که نه تنها به تمام خطاها و اشتباهات پوشش می گذارند، بلکه دیگر عزیز و محترم می شود و احترام هائی که دیروز نمی گذاشتند، از امروز بیشتر می گذارند " بحث این است که بیائید تا ببینید که بخشندگی تا چه حد است.
لذا " خلقت ما از نظر فلسفه ادیان، سند تعالی است ".

دوره ٨ - جلسه ٣ - زنگ ٢
استاد محمد علی طاهري