تضاد در مورد وحدت اديان دارم
سؤال:
تضاد در مورد وحدت اديان دارم و دوم اينکه آگاهي براي من مي آيد که مي گويد اگر شما به پرستش يا سبحان نرسيد، درهاي آگاهي آسمان پنجم، وقتي شما از عدم صحبت مي کنيد، در ذهن من مي آيد آسمان هفتم، ولي اين آگاهي مي گويد اينها تازه آسمان پنجم است توضيح دهيد:
پاسخ استاد:
فرض کنيد ما به پرستش رسيديم، دو نوع پرستش داريم:
نوع اوّل: پرستش زوري و تعبّدي که گفتيم اين پرستش اشکال دارد، فکر مي کنم بايد پرستش کنم تا از غضب خداوند رها شوم. پرستش به دليل مصونيت از غضب خداوند، در عرفان مطلوب نيست.
نوع دوّم: پرستشي که در اين چرخه من به آن مي رسم و نهادينه است. پرستش خود جوش و از روي عشق (که نهادينه است)، آغازي است براي غرق شدن در عظمت الهي و بطور طبيعي، به مراحل بعدي آگاهي نيز مي رسد.
حالا فرض کنيد به اين پرستش رسيديم و گفتم که يا منير الخط يا روح البقا اين تازه اوّل يک ماجراي ديگري است. اوّل اينکه من بروم در يک عظمتي تازه غرق بشوم. حالا در آن عظمت چه چيزي مي خواهم پيدا کنم، مي شود مراحل بعدي. که قطعاّ آسمان هفتم نيست، چون هنوز کار دارد، مي شود زير آن، حالا با هم بحث کنيم که آسمان چهارم است يا پنجم. همان که فرموديد درست است. تا يک زماني راجع به آسمانها صحبت کنيم.
ما بايد مقدّمه کارمان را درست کنيم، تا مقدمه کارمان درست نشود شما فرض کنيد آسمان پنجم اين است و آسمان ششم آن است، ما را چه حاصل؟
تا وقتي هنوز حرکت اساسي انجام نداده ايم و کوله بار سفر نبسته ايم (يعني به شناخت حلقه ها و استفاده از آنها نرسيده ايم ) رسيدن به اطلاعات هفت آسمان (به عنوان نقشه راه ) کارائي چنداني ندارد.
ما هر وقت کوله بار را بستيم و حرکت کرديم، مي گوئيم حالا نقشه را بياور ببينيم، هنوز ما آن حرکتهاي اساسي را انجام نداديم، ما تا اينجا شناختيم که تازه هوشمندي چيست، ما داريم تازه يک جورهائي شناسائي مي کنيم، شناسائي امکاناتمان، ماشينمان، چه قابليّتي دارد، من با اين ماشيني که دارم آيا مي توانم در يک جادّه سنگ لاخي حرکت کنم، يا نه، بايد يک راه شسته رفته را بروم. من کيستم، تا به حال مقدمه اي از اينکه من کيستم، ماشينم چيست و... بوده،
تازه اين دوره گفتيم يک نگاه و دورنمائي به يک چيزهائي داشته باشيم، يعني تا اينجا ما فقط داشتيم به يک شناسائي هائي مبادرت مي ورزيديم، بدانيم که اصلاّ هوشمندي هست؟ نيست؟ ويروس غير ارگانيک چيست و اينکه چه مسائلي خودمان داريم، مثل بحث کنترل ذهن، بحث دشارژمان و .... تا حالا بدينسان گذشته است.
از اين به بعد داريم تعريفهاي کلي مي کنيم که اصلاّ پرستش چيست. تعريف جهنّم چيست. تعريف بهشت چيست ... اينها در واقع ترمينولوژي ( لغت نامه ) بوده، منتها ترمينولوژي عملي که تازه با زبان همديگر آشنا بشويم. با فرهنگ لغات همديگر آشنا بشويم.
دوره 8 - جلسه 4 - زنگ 1
استاد محمد علي طاهري
سؤال:
تضاد در مورد وحدت اديان دارم و دوم اينکه آگاهي براي من مي آيد که مي گويد اگر شما به پرستش يا سبحان نرسيد، درهاي آگاهي آسمان پنجم، وقتي شما از عدم صحبت مي کنيد، در ذهن من مي آيد آسمان هفتم، ولي اين آگاهي مي گويد اينها تازه آسمان پنجم است توضيح دهيد:
پاسخ استاد:
فرض کنيد ما به پرستش رسيديم، دو نوع پرستش داريم:
نوع اوّل: پرستش زوري و تعبّدي که گفتيم اين پرستش اشکال دارد، فکر مي کنم بايد پرستش کنم تا از غضب خداوند رها شوم. پرستش به دليل مصونيت از غضب خداوند، در عرفان مطلوب نيست.
نوع دوّم: پرستشي که در اين چرخه من به آن مي رسم و نهادينه است. پرستش خود جوش و از روي عشق (که نهادينه است)، آغازي است براي غرق شدن در عظمت الهي و بطور طبيعي، به مراحل بعدي آگاهي نيز مي رسد.
حالا فرض کنيد به اين پرستش رسيديم و گفتم که يا منير الخط يا روح البقا اين تازه اوّل يک ماجراي ديگري است. اوّل اينکه من بروم در يک عظمتي تازه غرق بشوم. حالا در آن عظمت چه چيزي مي خواهم پيدا کنم، مي شود مراحل بعدي. که قطعاّ آسمان هفتم نيست، چون هنوز کار دارد، مي شود زير آن، حالا با هم بحث کنيم که آسمان چهارم است يا پنجم. همان که فرموديد درست است. تا يک زماني راجع به آسمانها صحبت کنيم.
ما بايد مقدّمه کارمان را درست کنيم، تا مقدمه کارمان درست نشود شما فرض کنيد آسمان پنجم اين است و آسمان ششم آن است، ما را چه حاصل؟
تا وقتي هنوز حرکت اساسي انجام نداده ايم و کوله بار سفر نبسته ايم (يعني به شناخت حلقه ها و استفاده از آنها نرسيده ايم ) رسيدن به اطلاعات هفت آسمان (به عنوان نقشه راه ) کارائي چنداني ندارد.
ما هر وقت کوله بار را بستيم و حرکت کرديم، مي گوئيم حالا نقشه را بياور ببينيم، هنوز ما آن حرکتهاي اساسي را انجام نداديم، ما تا اينجا شناختيم که تازه هوشمندي چيست، ما داريم تازه يک جورهائي شناسائي مي کنيم، شناسائي امکاناتمان، ماشينمان، چه قابليّتي دارد، من با اين ماشيني که دارم آيا مي توانم در يک جادّه سنگ لاخي حرکت کنم، يا نه، بايد يک راه شسته رفته را بروم. من کيستم، تا به حال مقدمه اي از اينکه من کيستم، ماشينم چيست و... بوده،
تازه اين دوره گفتيم يک نگاه و دورنمائي به يک چيزهائي داشته باشيم، يعني تا اينجا ما فقط داشتيم به يک شناسائي هائي مبادرت مي ورزيديم، بدانيم که اصلاّ هوشمندي هست؟ نيست؟ ويروس غير ارگانيک چيست و اينکه چه مسائلي خودمان داريم، مثل بحث کنترل ذهن، بحث دشارژمان و .... تا حالا بدينسان گذشته است.
از اين به بعد داريم تعريفهاي کلي مي کنيم که اصلاّ پرستش چيست. تعريف جهنّم چيست. تعريف بهشت چيست ... اينها در واقع ترمينولوژي ( لغت نامه ) بوده، منتها ترمينولوژي عملي که تازه با زبان همديگر آشنا بشويم. با فرهنگ لغات همديگر آشنا بشويم.
دوره 8 - جلسه 4 - زنگ 1
استاد محمد علي طاهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر