سؤال:
بر اساس آنچه که بررسي شده بيش از هفتاد در صد قرآن حاوي داستان انبياء و قصص انبياء است، که تقريبا ما از اين هفتاد درصد، بسيار کم مي دانيم، اطلاعاتمان در اين زمينه بسيار کم است، سؤالي که پرسيدند که آيا سليمان از اجنه براي ساخت قصرش استفاده کرد؟
پاسخ استاد: توضيح بدهم که ما همينطور که طول تاريخ بشريت را به دوران کودکي، نوجواني و بلوغ تقسيم مي کنيم، مسئله نبوت هم موضوعي است که اين دوران درش مترتّب است، يعني ما انبياء يي که داشتيم، صد و بيست و چهار هزار پيغمبر، هر کدامشان در برهه اي متناسب با شرايط زماني و مکاني خودشان، پيام را گرفته اند، اين نبوده که آنچه پيامبر خاتم گرفته، آدم هم همان را گرفته، يا عيسي هم همان را گرفته، اينها همه چيزشان با هم فرق مي کند، خواسته هايشان با هم فرق مي کند،
مثلا حضرت موسي از خدا مي خواهد که خدايا خودت را نشان من بده، ولي پيامبر هيچگاه از خدا نخواسته که خودت را نشان من بده.
امير المومنين مي فرمايد، مگر مي شود که من خدائي را که نديده باشم بپرستم. اين يک مرحله است، يک مرحله هم مرحله حضرت موسي است.
يک پيغمبر داريم که از خدا بچه مي خواهد مثل زکريا، ميگويد خدايا به من بچه بده، يک وارث براي من تعيين کن، يک پيغمبر ديگر بچه خودش را مي خواهد ذبح کند. يک پيغمبري از اجنه کمک مي گيرد و قصر مي سازد و يک پيامبر ديگر وقتي در آتش مي افتد، موقعي ملک باد و ملک آب به او رجوع مي کنند، که اجازه بده ما آتش را خاموش کنيم، مي گويد من نيازي به کار شما ندارم. يک پيامبر وظيفه خودش را در ابلاغ رسالتش در معجزه مي بيند، که عصايش را بياندازد و تبديل کند به اژدها، يک پيامبر ديگر، مرده اي را زنده مي کند.
ولي زمان پيامبر اسلام هيچ کدام از اين اتفاقات نمي افتد، پيامبر، پيامبر با معجزه عقل و آگاهي و شناخت است. معجزه پيامبر مي شود معجزه فهم و معجزه قرآن. اينکه پيامبران در شرايط مختلف، دورانهاي مختلفي را طي کردند.
يک پيامبري وقتي خدا با او مواجه مي شود، به او مي گويد کفشت را در بياور، به موسي مي گويد، يک جاي ديگر وقتي خدا با پيامبر خودش مواجه مي شود مي گويد فستقم کما امرت، استقامت کن آنجور که من به تو دستور دادم.
پيامبران هر کدام شرايط خاص خودشان را داشتند و اين نيست که بشود اينها را با هم مقايسه کرد. به پيامبري مثل موسي مي گويد برو سراغ فرعون، ولي به پيغمبر ما مي گويد تو رحمت للعالمين هستي و برو سراغ همه انسانها.
براي اينکه ما پيامبران را در مراحل مختلف بشناسيم، نياز به کار تحقيقي دارد، به پيامبر مي گويد پيامبر امروز دين تو تکميل شد، يعني همه مراحل کودکي، نوجواني، رشد و بالندگي که نبوت بايد طي مي کرد تا به اين مرحله برسد، رسيده و امروز روزي است که نبوت تکميل مي شود.
لذا آنچه در مورد پيامبران گفته شده، در استفاده از ابزارهائي که آنها را هم خدا بهشان اجازه داده، آنها بدون اذن خدا آن کار را نمي کردند، اگر هم مي کردند، آنها بيگناه نبودند.
قبل از پيامبر (ص) انبياء کامل نبودند، اين موضوعي است که با هم تحقيق مي کنيم.
دوره 8 - جلسه 4 - زنگ 2
استاد محمد علي طاهري
بر اساس آنچه که بررسي شده بيش از هفتاد در صد قرآن حاوي داستان انبياء و قصص انبياء است، که تقريبا ما از اين هفتاد درصد، بسيار کم مي دانيم، اطلاعاتمان در اين زمينه بسيار کم است، سؤالي که پرسيدند که آيا سليمان از اجنه براي ساخت قصرش استفاده کرد؟
پاسخ استاد: توضيح بدهم که ما همينطور که طول تاريخ بشريت را به دوران کودکي، نوجواني و بلوغ تقسيم مي کنيم، مسئله نبوت هم موضوعي است که اين دوران درش مترتّب است، يعني ما انبياء يي که داشتيم، صد و بيست و چهار هزار پيغمبر، هر کدامشان در برهه اي متناسب با شرايط زماني و مکاني خودشان، پيام را گرفته اند، اين نبوده که آنچه پيامبر خاتم گرفته، آدم هم همان را گرفته، يا عيسي هم همان را گرفته، اينها همه چيزشان با هم فرق مي کند، خواسته هايشان با هم فرق مي کند،
مثلا حضرت موسي از خدا مي خواهد که خدايا خودت را نشان من بده، ولي پيامبر هيچگاه از خدا نخواسته که خودت را نشان من بده.
امير المومنين مي فرمايد، مگر مي شود که من خدائي را که نديده باشم بپرستم. اين يک مرحله است، يک مرحله هم مرحله حضرت موسي است.
يک پيغمبر داريم که از خدا بچه مي خواهد مثل زکريا، ميگويد خدايا به من بچه بده، يک وارث براي من تعيين کن، يک پيغمبر ديگر بچه خودش را مي خواهد ذبح کند. يک پيغمبري از اجنه کمک مي گيرد و قصر مي سازد و يک پيامبر ديگر وقتي در آتش مي افتد، موقعي ملک باد و ملک آب به او رجوع مي کنند، که اجازه بده ما آتش را خاموش کنيم، مي گويد من نيازي به کار شما ندارم. يک پيامبر وظيفه خودش را در ابلاغ رسالتش در معجزه مي بيند، که عصايش را بياندازد و تبديل کند به اژدها، يک پيامبر ديگر، مرده اي را زنده مي کند.
ولي زمان پيامبر اسلام هيچ کدام از اين اتفاقات نمي افتد، پيامبر، پيامبر با معجزه عقل و آگاهي و شناخت است. معجزه پيامبر مي شود معجزه فهم و معجزه قرآن. اينکه پيامبران در شرايط مختلف، دورانهاي مختلفي را طي کردند.
يک پيامبري وقتي خدا با او مواجه مي شود، به او مي گويد کفشت را در بياور، به موسي مي گويد، يک جاي ديگر وقتي خدا با پيامبر خودش مواجه مي شود مي گويد فستقم کما امرت، استقامت کن آنجور که من به تو دستور دادم.
پيامبران هر کدام شرايط خاص خودشان را داشتند و اين نيست که بشود اينها را با هم مقايسه کرد. به پيامبري مثل موسي مي گويد برو سراغ فرعون، ولي به پيغمبر ما مي گويد تو رحمت للعالمين هستي و برو سراغ همه انسانها.
براي اينکه ما پيامبران را در مراحل مختلف بشناسيم، نياز به کار تحقيقي دارد، به پيامبر مي گويد پيامبر امروز دين تو تکميل شد، يعني همه مراحل کودکي، نوجواني، رشد و بالندگي که نبوت بايد طي مي کرد تا به اين مرحله برسد، رسيده و امروز روزي است که نبوت تکميل مي شود.
لذا آنچه در مورد پيامبران گفته شده، در استفاده از ابزارهائي که آنها را هم خدا بهشان اجازه داده، آنها بدون اذن خدا آن کار را نمي کردند، اگر هم مي کردند، آنها بيگناه نبودند.
قبل از پيامبر (ص) انبياء کامل نبودند، اين موضوعي است که با هم تحقيق مي کنيم.
دوره 8 - جلسه 4 - زنگ 2
استاد محمد علي طاهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر