۱۳۹۳-۰۲-۰۳

سبحان الله و شناور شدن

سبحان الله و شناور شدن

این نردبانی را که برای سبحان الله می کشیم، پلّه های پائین پاک و منزّه بودن است، پله های بالا می آید به شناور شدن. « یسبح لله ما فی السموات و ما فی الارض »،
همه چیز در او غوطه ور است، یعنی ادغام شده و غوطه وری است.

در سیر صعودی سبحان الله از برداشت پاک و منزّه بودن خداوند شروع کرده، به درک شناوری و غوطه وری می رسیم.

بنابراین بیائیم وقتمان را بگذاریم و راجع به چیزی صحبت کنیم که به دردمان بخورد و تعصّبات را کنار بگذاریم و محققانه کار کنیم. چون اگر قرار بود همان روال سابق و فکر سابق را دنبال کنیم، دیگر دلیلی نبود بیائیم و وقت بگذاریم، ما آمدیم تجدید نظر کنیم، ببینیم تا حالا درست فکر کردیم؟ وقتی که داریم صرف می کنیم به یک نتیجه ای منجر شود.

می خواهیم که با هم کمک کنیم تا بتوانیم به یک چیزی که ادراکی است، برسیم، همان گاز زدن سیب است، مزّه سیب را بالاخره یک جوری زور بزنیم و اینها را با همدیگر به نتیجه برسانیم.

دوره ٨ - جلسه ٣ - زنگ ١
استاد محمد علی طاهري

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر