۱۳۹۳-۰۴-۲۰

احقاق حق در فاز مثبت!

احقاق حق در فاز مثبت!

سوال:
وقتي ديگران حق مان را خوردند چكار كنيم؟

جواب:
حالا ما نمي توانيم حق مان را بدست بياوريم، حق مان را خوردند، سرمان را كلاه گذاشتند به هر عنواني، آيا با غم و غصه خوردن و اين كه ما فلج شويم، مريض شويم، حق مان احياء مي شود؟ يك ضرر كرديم پول مان را بردند، ضرر بعدي هم در انتظارمان است كه سلامتي روان و ذهن و جسم مان هم به دنبال آن مي رود. فرض كنيد مبارزه با ظلم؛ مثلا مبارزه با ظلم، موسي با فرعون در يك مبارزه قرار گرفت، آيا موسي در فاز منفي قرار مي گرفت؟ ما كه نمي دانيم، فرضا انبياء با ظلم و جهل ستيزه كردند، آيا در فاز منفي قرار مي گرفتند؟ در فاز مثبت مبارزه مي كردند.

در ورزش هاي رزمي، در بوكس، يكي از چيزهايي كه دنبال مي كنند اين است كه طرف مقابل را عصباني كنند يعني او را از فاز مثبت بيندازند در فاز منفي. در بعضي از مسابقات مثل كشتي كج آمريكايي حتي قبل از مسابقه ركيك ترين ناسزاها را به همديگر مي دهند، هدف شان چيست؟ هدف شان اين است كه او را از فاز مثبت به فاز منفي بياورند. اين تعريف ها را شايد ندارند ولي تجربه به آن ها ثابت كرده كه اگر حريف عصباني شود، روي ضربه كنترل ندارد، ضرباتش را بدون هدف مي دهد و انرژي اش تلف مي شود. ولي كسي كه در فاز مثبت است روي نشانه گيري ضرباتش، روي ضربه بجا و به موقع، كجا حركت كند، تسلط دارد. ولي كسي كه عصباني شده و در فاز منفي است آن تسلط لازم را ندارد، لذا امكان شكست خوردنش بيش تر مي شود.

در واقع اين مسائل كلي است و انسان قرار است يا در اين فاز باشد، يا در آن فاز باشد. يا اين طرف صليب يا آن طرف صليب، دوتاش نمي خواند، همان كه گفتيم « فاَلَهمَهَا فُجوُرهَا و تقَواها » به شما الهام كردم، خودم الهام كردم هم فجور را، هم تقوي را ولي يكي از آن ها را بايد انتخاب كنيد، دوتاي آن ها نمي شود. اين مطلب را در دوره قبل هم صحبت كرديم در اين دروه هم به همين صورت باز هم يادآوري كرديم و به صرف اين كه ما قابليت اين را داريم كه هم مثبت را بدانيم، هم منفي را، هم غم را بدانيم، هم شادي را، مي توانيم در هر دو جا بيايم؟ نه! قابليت را داريم ولي بايد يكي از آن ها را انتخاب كنيم. اين، مخصوصا در زمينه احساسات، يك خرده توضيح وتوجيه آن مشكل بوده و ما سعي كرديم با مثال ها و مسائلي براي خودمان روشن و روشن تر كنيم.

« مطالب دوره 5 / استاد طاهری 1+ »

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر