۱۳۹۲-۱۱-۲۵

شاهد بیرون و شاهد درون!

شاهد بیرون و شاهد درون!

مقدمتاً در این رابطه ما شاهد یا نظاره گر را که در دوره 1 صحبت کردیم تعریف بکنیم.

در هر دوره ای به یک شکلی با آن روبرو شدیم!

- یکی از تعاریف شاهد این است که بتواند هم بود (این چیزی که الان هستیم) و هم نبود ما (این که مجاز هستیم) را ببیند!

یعنی برای شاهد هر دو حالت جا افتاده باشد یعنی اطمینان او به بودن ما 50 درصد باشد نه 100 درصد!

مثلاً به عنوان مثال، در اینجا شاهد بیرون نگاه می کند، ما هم هستیم و هم نیستیم!
شاهد بیرون واقعیت و حقیقت را می تواند با هم تلفیق کند اصلاً نمی شود شاهد واقعیت را ببیند و حقیقت را نبیند و یا بالعکس!

گفتیم از این مسئله بهشت نقد حاصل می شد.
شاهد درون هم قادر می شود به دنیای درون همینطوری نگاه بکند که به دنیای بیرون نگاه می کند!

شاهد درون دارد به دنیای درون نگاه می کند، دوباره همین دیدگاه را دارد!
دنیای درون و دنیای بیرون فرقی نمی کند!
وقتی به درونش نگاه می کند می بیند آن هم یک دنیاست!

آرزوها، آمال و خاطرات که خودش یک دنیاست!
دنیائی است در همین جهان هستی، یعنی جهان هستی همین که ما می شناسیم، خیلی گسترده است.

یکی از این گستردگیها که در دوره 7با هم مورد بررسی قرار می دهیم دنیای درون ما است که هر کدام خود یک جهانی است!

شما الان می توانید با آرزوها در درون خود دنیاها داشته باشید.
مگر آرزوها و دنیای درون شما جزو همین جهان هستی نیست؟ هست!

جهان هستی خودش بینهایت دنیا دارد.
یکی از این دنیاها همانی است که شما دارید ایجادش می کنید و شما دارید آن را می آفرینید!

درون شما جزء‌ جهان هستی است و برای خود یک ماجراهائی دارد!

ما به همان دنیای درون هم به عنوان یک شاهد نگاه کنیم،
خود یک بهشت نقد دیگری است و مکمل همان بهشت نقد است!

مثلاً فرض کنید که ما به خاطراتمان نگاه می کنیم آیا به صورت یک شاهد به آن نگاه می کنیم؟
به ندرت می شود که مثل یک شاهد نگاه بکنیم!

دوره 5
استاد محمد علی طاهری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر