۱۳۹۲-۱۱-۳۰

گریه

گریه!

گریه در ارتباط گاهی دست خودمان نیست!
گاهی هم گریه ما واکنش ما نسبت به پدیده های منفی است!

وقتی در اختیار خودمان نیست و در اتصال هم هستیم، گریه از تنش کم می کند!

اما زمانی که خودمان گریه را انتخاب می کنیم به عنوان موضع ضعف و زبونی، وارد فاز منفی می شویم!

ترکیبات شیمیایی این گریه هم با گریه شوق و گریه در ارتباط فرق می کند!

اما بحث هیجان و شک و تردید کمی مسأله ساز است!
بیمار بعد از چند بار آزمایش باید باور را پیدا کند!

من شخصاً خودم چندین مورد دیدم که شک همه چیز را خراب کرده!

پس با ایمان کامل حرکت کنید و پرونده بیماریتان را بگذارید کنار، فقط در فاز منفی نروید!

دوره 5
استاد محمد علی طاهری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر