پذیرش تیک های شخصیتی!
در اسکن هر قضیه ای را به ما نشان دادند بپذیریم!
که خودمان هستیم، اگر می خواهید که کار ساده بشود!
فکر نکنیم که یک چیزی است که متعلق به ما نیست و از بیرون آمده!
بهتر است که بپذیریم که این خود ما هستیم تا سریعاً از ما گرفته بشود!
البته باید در مورد بحث قربانی با هم صحبت بکنیم تا منظور واضح تر شود، ولی تا آن زمان که می خواهیم راجع به قربانی صحبت بکنیم، اگر می خواهیم قضایا یک مقدار سبک تر بشود، پذیرفتن مد نظر ما باشد!
در رابطه با دشارژ درونی اگر می خواهیم خودمان تست کنیم، می توانیم خاطرات تلخ را با اختیار خود به خاطر آورده و بعد ببینیم که حالا ما چه واکنشی داریم نشان می دهیم!
اگر کنترل هست که اتوماتیک است و اگر کنترل نیست ما دستور کنترل را صادر کنیم و ببینیم که آیا هنوز بار دارد یا نه؟!
اگر بار آن خنثی است یعنی بار منفی ندارد!
در صورتی که از دستور ما تبعیت نشود معلوم می شود که ما اصلاً در این حلقه نیستیم!
مرور خاطرات در اینجا مجاز است!
چون خودمان خاطرات را به خاطر می آوریم!
وقتی که این کار را کردیم آن خاطره تلخ، باید بار منفی نداشته باشد!
باید ما مثل یک کسی که دارد، فیلم سینمائی را نگاه می کند بشویم!
در واقع شاهد طوری نگاه می کند انگار که دارد به صحنه زندگی یک نفر دیگر نگاه می کند!
(وقتی به صحنه تلخ زندگی کس دیگری نگاه می کنیم دشارژ نمی شویم)!
دوره 5
استاد محمد علی طاهری
در اسکن هر قضیه ای را به ما نشان دادند بپذیریم!
که خودمان هستیم، اگر می خواهید که کار ساده بشود!
فکر نکنیم که یک چیزی است که متعلق به ما نیست و از بیرون آمده!
بهتر است که بپذیریم که این خود ما هستیم تا سریعاً از ما گرفته بشود!
البته باید در مورد بحث قربانی با هم صحبت بکنیم تا منظور واضح تر شود، ولی تا آن زمان که می خواهیم راجع به قربانی صحبت بکنیم، اگر می خواهیم قضایا یک مقدار سبک تر بشود، پذیرفتن مد نظر ما باشد!
در رابطه با دشارژ درونی اگر می خواهیم خودمان تست کنیم، می توانیم خاطرات تلخ را با اختیار خود به خاطر آورده و بعد ببینیم که حالا ما چه واکنشی داریم نشان می دهیم!
اگر کنترل هست که اتوماتیک است و اگر کنترل نیست ما دستور کنترل را صادر کنیم و ببینیم که آیا هنوز بار دارد یا نه؟!
اگر بار آن خنثی است یعنی بار منفی ندارد!
در صورتی که از دستور ما تبعیت نشود معلوم می شود که ما اصلاً در این حلقه نیستیم!
مرور خاطرات در اینجا مجاز است!
چون خودمان خاطرات را به خاطر می آوریم!
وقتی که این کار را کردیم آن خاطره تلخ، باید بار منفی نداشته باشد!
باید ما مثل یک کسی که دارد، فیلم سینمائی را نگاه می کند بشویم!
در واقع شاهد طوری نگاه می کند انگار که دارد به صحنه زندگی یک نفر دیگر نگاه می کند!
(وقتی به صحنه تلخ زندگی کس دیگری نگاه می کنیم دشارژ نمی شویم)!
دوره 5
استاد محمد علی طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر