انسان اول به کمال مي رسد

انسان اول به کمال مي رسد و سپس به پاکي ، زيرا کمال يعني پاک شدن .
تصور ذهني ما از پاک شدن يک چيز است ؛ تصور کمال از پاک شدن يک چيز ديگر.
پاک شدن سطح عام :
اگر من دزدي نکنم ، رشوه نگيرم ، غيبت نکنم ، رعايت حقوق ديگران را انجام دهم و ...
مي گويند انسان پاکي است ، اين چند امتياز دارد ؟ صفر امتياز.
من تازه پاک شدم ، ديگران از دست و زبان من در امان و آسايش هستند. اما اين براي من چه دارد ؟ به چه درد کمال مي خورم ؟ به چه درد اين حلقه مي خورم ؟
پاک شدن در سطح کمال = يک ماجرا دارد
پاک شدن در سطح عام = صفر امتياز دارد
اگر انسان به درک انالحق و درک وحدت هستي برسد ، همه ذرات مي شود مثل تن خودش يعني مي فهمد : « اينما تولو فثم وجه الله »
« به هر جا نگاه کنيد روي خداست »
يعني مي فهمد و به درکي مي رسد که همه انسان ها پاره تن من هستند ، انسان ها جمال خداوند هستند .
پس وقتي مي گوييم پاک شدن منظورمان اين پاکي است که نتيجه کمال است.
در حالي که در خيلي از مکاتب مي گويند اول برو پاک شو بعد بيا !
اگر پاک شود ديگر با تو چکار دارد .
فراموش نکنيم که رحمانيت خداوند مخصوص گناه کاران است
ترم 5
#سايت_سايمنتولوژي_فرادرماني
#انجمن_سايمنتولوژي_فرادرماني
#erfanekeihani
#Mediaerfanekeihani