۱۳۹۳-۰۵-۱۸

مراتب آگاهی کمال بخش

مراتب آگاهی کمال بخش


دانش و معرفت، در معنای عمومی خود می تواند بر هر یک از دو پله ی عقل یا عشق حاصل شود. بر هر یک از این دو پله نیز درجاتی از معرفت وجود دارد. بنابراین، دستیابی به درجات مختلفی از اطمینان و یقین امکان پذیر است.

به طور کلی، "اطمینان" چهار درجه دارد که به ترتیب عبارتند از:
1 – "اطمینان علمی"
2 - "اطمینان رؤیتی"
3 - "اطمینان ادراکی"
4 – "اطمینان وصولی"

اولین درجه ی اطمینان، "اطمینان علمی" است که در اثر شناخت (بر پله ی عقل) به دست می آید و بالاترین درجه ی آن، "اطمینان وصولی" است که در اثر یکی شدن با حقیقت (بر پله ی عشق) تحقق پیدا می کند.
برای فهم این مطلب، می توان از یک مثال محسوس استفاده کرد. این مثال، تنها تفاوت درجات اطمینان را آشکار می کند و به هیچ وجه، از عهده ی توصیف رؤیت و درک حقیقت و وصول به آن بر نمی آید:
اگر کسی با دیدن دود استلال کند که آتشی وجود دارد و با تکیه بر عقل و دانش خود، از ا« اطمینان یابد؛ در مورد وجود آتش، به "اطمینان علمی" رسیده است و اگر خود آتش را ببیند، به "اطمینان رؤیتی" دست یافته است. وقتی چنان به آتش نزدیک شود که حرارت آن را به خوبی حس کند، درکی از آن خواهد داشت که با دیدن دود آتش یا خود آن به دست نمی آید. در این حالت، او به "اطمینان ادراکی" نائل شده است. اما اگر به میان آتش برود، به وصال آن رسیده است. بالاترین اطمینان نسبت به چیستی آتش، در این حالت که "اطمینان وصولی"است، به دست می آید.
وقتی کسی به اطمینان علمی می رسد، به درجه ای از فهم رسیده است که با این فهم، مثل این است که حقیقت مورد نظر را می بیند. اما درجه ی بالاتر فهم، ناشی از دریافت آگاهی(بر پله ی عشق) است. یعنی اگر آگاهی کمال بخش، حقیقی را به انسان نشان بدهد، او را به "اطمینان رؤیتی" می رساند.

درجه ی بالاتر این است که فرد (بر پله ی عشق) آن حقیقت را لمس کند و با هم فاز شدن با آن، به درک آن برسد. در این صورت، "اطمینان ادراکی" به دست می آید. آگاهی های کمال بخش، انسان را به "اطمینان رؤیتی" و "اطمینان ادارکی" می رساند.
اطمینان وصولی نیز زمانی حاصل می شود که انسان با آن حقیقت، یکی شود. برای مثال، در این جهان می توان درباره ی قیامت به اطمینان علمی، رؤیتی یا ادراکی رسید؛ اما اطمینان وصولی زمانی به دست می آید که فرد در صحنه ی قیامت حاضر شود و با همه ی وجود خود، آن را تجربه کند.

کتاب انسان و معرفت – صفحه ی 141 ، 142
استاد محمد علی طاهری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر