نکته ی نهایی این است که بالاخره کوهنورد از قله ي کوه به دامنه ي آن سرازیر می شود و باز می گردد. اگرچه در مسیر کمال، بازگشت معنا ندارد، باید توجه کنیم، همان طور که او در هنگام بازگشت، ورزیده و آماده ی مقابله با هر سختی است، سالک مسیر کمال نیز هر چقدر بیشتر پیش رود، به انسانی پخته تر و با تجربه تر تبدیل می شود؛ راه مسالمت با دیگران را بهتر از هر کسی درک می کند و قدر گروه و جمع را بهتر می داند. کوهنوردی و پیمودن مسیر قله های مرتفع، انسان را به شناخت قدر همراه و همسفر خود می رساند و به او می فهماند که وجود هر همراهی چقدر می تواند ارزشمند باشد.
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
مولانا
کتاب بینش انسان- محمد علی طاهری
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
مولانا
کتاب بینش انسان- محمد علی طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر