عبادت به جا آوردن رسالت بندگي، عبادت به مفهوم پرستش نيست، پرستش تعريف دارد. پرستش ابتدا به ساكن باور ايجاد مي شود، ايمان ايجاد مي شود، يقين ايجاد مي شود. از اينكه فراتر برويم به يك جايي مي رسيم كه وادي پرستش است، يعني دست فرد نيست. فرد حل مي شود و در يك جذبه اي قرار مي گيرد كه اسمش پرستش است. الان من بگويم من مي خواهم پرستش كنم، نه خير اين پرستش نيست. اين يك اداست كه من مي خواهم در بياورم بيرون، پرستش خود به خود است. اين نيست كه ... ، در دنياي عشق عاشق يك جايي به پرستش مي افتد، آيا دست خودش است؟ آيا عقل است مي گويد پرستش؟ اگر عقل مي گويد كه خوب آن ديگر مي شود همان عقلاني، اما اگر از آن مرز عبور مي كند، از آن مرز عبور مي شود، يك ماجرايي مي شود كه خدمتتان دارم توضيح مي دهم. لذا بحث عبادت اين است كه ما رسالت هاي خودمان را پيدا كنيم، آنجا مي گويد « و ما خلَقَْت الجِّن و الاْنِس الِاّ ليِعَبْدُوُن» ( ذاريات ۵۶) «ما جن و انس را نيافريديم مگر براي عبد بودن » عبد بودن الان يعني چي؟ يعني اينكه رسالت شان را پيدا كنند، دنبال رسالت شان باشند.
دوره ی دو <><> استاد محمد علی طاهری
دوره ی دو <><> استاد محمد علی طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر