درک
وحدت جهان هستی:
این
است که ما تن واحد هستیم و همه چیز تجلی الهی است
« فاینما تولوا فثم وجه الله » هر جا نگاه کنی صورت روی اوست.
رسد
آدمی به جایی که به جز خدا نبیند.
به
دریا بنگرم دریا تو بینم
به
صحرا بنگرم صحرا تو بینم
به
هر جا بنگرم کوه ودرودشت
نشان
از قامت رعنا تو بینم
انسان
به درک فثم وجه الله میرسد و می فهمد که همه چیز مظهر خداست. حالا ببینیم که اگر انسان
به این درک برسد، چقدر تغییر بنیادی در رفتارش، پندارش، گفتارش و همه چیزش پیش می آید.
تا این مسئله پیش نیاید کیفیت وجودی ما ارتقا پیدا نمی کند.
هر
چقدر نصیحت کنید، هر چه پند بدهید، هیچ فایده ندارد. لذا وقتی این موضوع درک شد، اخلاق
در عرفان که به دنبال ادراک پیش می آید متجلی میشود.
یعنی
وقتی من فهمیدم شما تن واحد من هستید، دیگر غیبت شما را نمیکنم. لذا در عرفان پند و
نصیحت نداریم، نمیتوانیم بگوییم غیبت نکن، عرفان میگوید که درک تن واحده را بکن. بعد
که تن واحد را درک کردیم، دیگر نمی توانیم غیبت کنیم ، ولی وقتی عقلانی است صرفا کمیتی
است، پس چاره ای نداریم، باید بگوئیم که غیبت نکن، ولی وقتی آمدیم روی پله عشق (پله
کیفیت) باید تن واحد بودن را درک کنیم و بفهمیم که به تن خود آسیب نمیرسانیم. وقتی
درک پیش بیاید شما از دست و زبان من در امان می مانید.
امروز
می بینیم هر چه نصیحت می کنیم بدتر و بدتر میشود. الان تشعشعات منفی انسان بیشتر است
یا 50 سال پیش؟ هر چه میرویم جلو تر کارمای منفی ما رو به گسترش تصاعدی است.
دوره
2 - استاد طاهری +1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر