دريافت آگاهي و وحي و تفاوت آن بين انبيا و بشر عادي
«ما کان لبشر ان يکلمه الله الا وحيا او من وراء حجاب او يرسل رسولا . . . ; شوري/51
«هيچ انساني را نرسد که خدا با او سخن گويد جز از راه وحي (تفهيم بي واسطه و مستقيم) يا از فراسوي حجابي، يا فرستاده اي بفرستد . . . .»
. وحي تشريعي و ارتباط ويژه خدا با پيامبران: بيشتر موارد کاربرد کلمه وحي و اشتقاقات آن در قرآن در اين معنا است و هر گاه واژه وحي به صورت مطلق و خالي از قرينه بيان شود، مقصود همان وحي مخصوص نبوي و پيام رساني ويژه انبيا است:
«و کذلک نوحي اليک و الي الذين من قبلک الله العزيز الحکيم» شوري/3
. وحي تسديدي: خداوند متعال درباره پيشوايان خدايي ميفرمايد:
«و جعلناهم ائمة يهدون بامرنا و اوحينا اليهم فعل الخيرات و اقام الصلوة و . . .» انبيا/73
به بيان مفسران اين وحي توفيق افعال نيک و راهيابي به کمال مطلوب است که از آن تعبير به وحي تسديدي و تاييدي ميشود، و امامان معصوم عليهم السلام نيز از آن موهبت الهي بهره مندند.
وحي مطرح در مورد حواريون حضرت عيسي عليه السلام نيز به همين معنا است: «اذا اوحيت الي الحوارين ان آمنوا بي و برسولي . . .» مائده/110
از سياق آيه مستفاد ميگردد که ايشان پيامبر نبودند بلکه ميبايستبه رسالت عيسي عليه السلام رسول الهي عصر، ايمان راستين و حقيقي بياورند; و دليل خارجي ويژه اي که نبوت آن ها را اثبات کند نيز وجود ندارد . بنابر اين وحي به آنان عبارت از الهام و القاي در قلب است . (7)
همين طور در برخي آيات از خطورات شيطاني بر دل انسانها تعبير به وحي رفته است: «ان الشياطين ليوحون الي اوليائهم» انعام/121
در اين آيه و آيه 112 سوره انعام، مبدا وحي غير از خداست، و علت کاربرد کلمه وحي، پنهان بودن اين گونه القاء است . (8)
Leila Rafati
https://www.facebook.com/leila.rafatijoo?fref=tl_fr_box
#سايت_سايمنتولوژي_فرادرماني
#انجمن_سايمنتولوژي_فرادرماني
#erfanekeihani
#Mediaerfanekeihani
«ما کان لبشر ان يکلمه الله الا وحيا او من وراء حجاب او يرسل رسولا . . . ; شوري/51
«هيچ انساني را نرسد که خدا با او سخن گويد جز از راه وحي (تفهيم بي واسطه و مستقيم) يا از فراسوي حجابي، يا فرستاده اي بفرستد . . . .»
. وحي تشريعي و ارتباط ويژه خدا با پيامبران: بيشتر موارد کاربرد کلمه وحي و اشتقاقات آن در قرآن در اين معنا است و هر گاه واژه وحي به صورت مطلق و خالي از قرينه بيان شود، مقصود همان وحي مخصوص نبوي و پيام رساني ويژه انبيا است:
«و کذلک نوحي اليک و الي الذين من قبلک الله العزيز الحکيم» شوري/3
. وحي تسديدي: خداوند متعال درباره پيشوايان خدايي ميفرمايد:
«و جعلناهم ائمة يهدون بامرنا و اوحينا اليهم فعل الخيرات و اقام الصلوة و . . .» انبيا/73
به بيان مفسران اين وحي توفيق افعال نيک و راهيابي به کمال مطلوب است که از آن تعبير به وحي تسديدي و تاييدي ميشود، و امامان معصوم عليهم السلام نيز از آن موهبت الهي بهره مندند.
وحي مطرح در مورد حواريون حضرت عيسي عليه السلام نيز به همين معنا است: «اذا اوحيت الي الحوارين ان آمنوا بي و برسولي . . .» مائده/110
از سياق آيه مستفاد ميگردد که ايشان پيامبر نبودند بلکه ميبايستبه رسالت عيسي عليه السلام رسول الهي عصر، ايمان راستين و حقيقي بياورند; و دليل خارجي ويژه اي که نبوت آن ها را اثبات کند نيز وجود ندارد . بنابر اين وحي به آنان عبارت از الهام و القاي در قلب است . (7)
همين طور در برخي آيات از خطورات شيطاني بر دل انسانها تعبير به وحي رفته است: «ان الشياطين ليوحون الي اوليائهم» انعام/121
در اين آيه و آيه 112 سوره انعام، مبدا وحي غير از خداست، و علت کاربرد کلمه وحي، پنهان بودن اين گونه القاء است . (8)
Leila Rafati
https://www.facebook.com/leila.rafatijoo?fref=tl_fr_box
#سايت_سايمنتولوژي_فرادرماني
#انجمن_سايمنتولوژي_فرادرماني
#erfanekeihani
#Mediaerfanekeihani
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر