گزيده اي از مبحث "تطهير محور وجودي"
سخنراني مهر 1388
ممکن است عده اي از حرف هاي من برداشت بدي داشته باشند؛ وقتي مي گويم ما نمي توانيم به تطهير ظاهري برسيم، ممکن است يک نفر اين طور برداشت کند که «چون ما نمي توانيم به تطهير ظاهري برسيم، پس مي توانيم دروغ بگوييم، غيبت کنيم و …»! در حالي که منظور ما، حالت «مطلق» تطهير ظاهري است. ما سعي مي کنيم براي مثال اگر در گذشته روزي ده بار عصباني مي شديم، امروز به يک مرتبه کاهش بيابد.
بايد به سمت «کنترل» برويم و اين کنترل را به عنوان يک کادو به فرد مي دهند. اما آيا او قدر اين کادو را مي داند؟ اين کادو يا امانت، يک وسيله آزمايش است.
ماجراي مربي ها و امانت داري آنها هم يک بازي است؛ اين تسهيلات را به فرد داده اند تا بازي کند و امتحان پس بدهد. شما خيلي نگران هستيد که مبادا کجروي يا خيانتي صورت گيرد!
در حاليکه بايد چنين شود! يعني بايد آزادي عملي وجود داشته باشد تا « … لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم … * شما را در آنچه به شما داده است، بيازمايد» (مائده – 48) محقق شود.
اگر قرار باشد همه را در منگنه بگذارند که نه بتوانند تخلف کنند و نه …، اين ديگر آزمايش نيست! شما بايد دست افراد را باز بگذاريد. ظاهراً يک عده از دور نگاه کرده، مي گويند: «اي واي! اين مجموعه از دست رفت!» ولي در واقع، بايد چنين باشد!
هيچ مي دانيد اگر اين آزادي عمل نباشد، چه اتفاقي مي افتد؟ عده اي تا انتها با ما مي آيند، در حاليکه مورد آزمايش قرار نگرفته اند! چرا؟ چون تحت فشار بوده اند! اين عده، در جايي حساس تر، به جريان لطمه مي زنند!
اين راه مستقل از شخصيت و عملکرد "من" است. اما متأسفانه بحث «چه کسي مي گويد؟» مطرح است؛ نه «چه مي گويد؟»!
#سايت_سايمنتولوژي_فرادرماني
#استاد_محمد_علي_طاهري
#انجمن_سايمنتولوژي_فرادرماني
#انجمن_مستر_عرفان_کيهاني_حلقه
#سايت_خبري_عرفان_حلقه
#Mediaerfanekeihani
#erfanekeihani
سخنراني مهر 1388
ممکن است عده اي از حرف هاي من برداشت بدي داشته باشند؛ وقتي مي گويم ما نمي توانيم به تطهير ظاهري برسيم، ممکن است يک نفر اين طور برداشت کند که «چون ما نمي توانيم به تطهير ظاهري برسيم، پس مي توانيم دروغ بگوييم، غيبت کنيم و …»! در حالي که منظور ما، حالت «مطلق» تطهير ظاهري است. ما سعي مي کنيم براي مثال اگر در گذشته روزي ده بار عصباني مي شديم، امروز به يک مرتبه کاهش بيابد.
بايد به سمت «کنترل» برويم و اين کنترل را به عنوان يک کادو به فرد مي دهند. اما آيا او قدر اين کادو را مي داند؟ اين کادو يا امانت، يک وسيله آزمايش است.
ماجراي مربي ها و امانت داري آنها هم يک بازي است؛ اين تسهيلات را به فرد داده اند تا بازي کند و امتحان پس بدهد. شما خيلي نگران هستيد که مبادا کجروي يا خيانتي صورت گيرد!
در حاليکه بايد چنين شود! يعني بايد آزادي عملي وجود داشته باشد تا « … لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم … * شما را در آنچه به شما داده است، بيازمايد» (مائده – 48) محقق شود.
اگر قرار باشد همه را در منگنه بگذارند که نه بتوانند تخلف کنند و نه …، اين ديگر آزمايش نيست! شما بايد دست افراد را باز بگذاريد. ظاهراً يک عده از دور نگاه کرده، مي گويند: «اي واي! اين مجموعه از دست رفت!» ولي در واقع، بايد چنين باشد!
هيچ مي دانيد اگر اين آزادي عمل نباشد، چه اتفاقي مي افتد؟ عده اي تا انتها با ما مي آيند، در حاليکه مورد آزمايش قرار نگرفته اند! چرا؟ چون تحت فشار بوده اند! اين عده، در جايي حساس تر، به جريان لطمه مي زنند!
اين راه مستقل از شخصيت و عملکرد "من" است. اما متأسفانه بحث «چه کسي مي گويد؟» مطرح است؛ نه «چه مي گويد؟»!
#سايت_سايمنتولوژي_فرادرماني
#استاد_محمد_علي_طاهري
#انجمن_سايمنتولوژي_فرادرماني
#انجمن_مستر_عرفان_کيهاني_حلقه
#سايت_خبري_عرفان_حلقه
#Mediaerfanekeihani
#erfanekeihani
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر