خوب است که مردگان بعد از مرگ به جهان بر نمی گردند...!!!

خوب است که مردگان بعد از مرگ به جهان بر نمی گردند، زیرا حتی اگر بر می گشتند هم، نه جهان دیگر آنها را می خواست و نه آنها جهان را.
حتی اگر یک روز هم مرده باشی، زندگی از یادت خواهد رفت.
از مرگ که برگردی با عالم و آدم غریبه ای. نه تو دیگران را می شناسی و نه دیگران، دیگر تو را.
هر سفر نوعی مرگ است، گسستن و کندن.
و آن هنگام که بر می گردی، آن هنگام که ناگزیری دوباره گره بزنی، دوباره متصل کنی، دوباره بهم بچسپانی، دوباره برقرار کنی، هزار اتفاق پاره و هزار ماجرای گسسته را، گویی که درد زادنی هزار باره را می آزمایی.
زیرا که سفر، طعم بی تعلقی مرگ و یله گی نبودن را به تو چشانیده است.
و حضَر، بندِ بودن است و حصرِ زیستن.

از سفر بازگشته ام اما بر لبه دیواری نشسته ام از برزخ.
میان سفر و حضَر نیز جایی ست، جایی میانه بودن و نبودن، جایی که نه مرگ است و نه زندگی ...

عرفان نظرآهاری