۱۳۹۳-۰۳-۰۶

اختلال در ميدان هاي شعوري

اختلال در ميدان هاي شعوري

نرم افزاري (بقيه قسمت هايي که پشت فيزيکي ما خوابيده، ما اونها رو بخشهاي نرم افزاري در واقع تلقي مي کنيم )
سخت افزاري ( سخت افزار، جسم فيزيک هست )

اختلال شعوري نرم افزاري از چند طريق ممکن ايجاد بشه :

1- ورود برنامه هاي غلط به بخشهاي مختلف نرم افزاري وجود
مثال: فرض کنيد که ما به يک بچه به گونه اي رفتار مي کنيم که اون خلاف جنسيت خودش رو نتيجه ميگيره، مثل اينکه به يه دختر بچه بگيم که اين شبيه باباشه، چقدر شبيه باباشه، همه ميگن شبيه باباشه، اين اطلاعات ميره و تو نرم افزار ميشينه، اون ميشه شبيه پدر، پدر هم مرد هست، بعد نرم افزار هم بهش ميگه تو مردي، ولي فيزيک اون ميگه که تو يک مونث هستي، اين برنامه غلط ميره تو سيستم نرم افزاري ميشه اختلالات سوژه اي که در محيط ما برخورد مي کنيم، سوژه هايي که ميتونه برنامه هاي غلطي رو به نرم افزار ما بده، يعني همون چيزي رو که به نام بد آموزي ما مي شناسيم، خيلي از برنامه هاي ما در نتيجه بد آموزي انتقال پيدا کرده، حالا روي اطفال و روي بقيه و به صورتهاي مختلف، مثلا در يک شهر که به اصطلاح اصول راهنمايي رانندگي رعايت نميشه، يک نفر هم که آدم منضبطي که مي خواهد رعايت بکنه، اصولا بعد از يه مدتي مي بينه که خواهي نشوي رسوا همرنگ جماعت شو، يا در شهر ني سوارن بايد سوار ني شد، و اينه که اگه همه دارن اينجوري ميرن، بقيه هم بايد اينجوري برن، لذا اون هم بعد از يه مدتي مي بينه که نميشه و اين برنامه غلط رو انتقال ميده که به اصطلاح گليم خودت رو بايد از آب بکشي بيرون.

2- آلودگي به ويروس هاي غير اورگانيک
ويروسهاي غيرارگانيک ، باعث اختلال و پارازيت در ميدان هاي شعوري و برنامه هاي نرم افزاري شده و يا باعث کنترل مستقيم اين برنامه ها توسط ويروسهاي فوق ميشه.

3- ترجمه غلط توسط جسم
از آنجا که حواس هاي فيزيکي انسان اطلاعات خام را براي ذهن و روان تهيه و به آنها گزارش مي کنند در نيتجه هرگونه اطلاعات غلطي مي تواند باعث برنامه ريزي نرم افزاري غلط بشود. يعني در واقع اين حواس پنج گانه ما هست که حواس فيزيکيه ما هست که اطلاعات رو در اختيار ذهن قرار ميده، که اون در اختيار روان قرار ميده، بنابراين اينها ميتونن که دچار اختلالات سنسوري بشن، مثل اختلال سنسوري اختلال گيرنده ناشي از استعمال مواد مخدر و اطلاعات غلط ناشي از سنسورهاي ذهني و فراذهني که اينها رو باز در جاي خودش، البته باز هم آشنايي داريد. سنسورهاي ذهني و فراذهني رو ولي اينها ميتونن اطلاعات غلطي رو باعث بشن که ما به نرم افزارها انتقال بديم و وارد شدن صدمه هاي جسمي هم به همين صورت ميتونه باعث ترجمه غلط بشه، يعني مثل يه تلويزيوني ميمونه که ما يه لگد بهش بزنيم از اونجا به بعد مي بينيم که فرستنده داره برنامه هاش رو ميفرسته، آنتن هم داريم، ولي گيرنده ما برنامه نداره، يه موقع گيرندمون سالمه آنتن رو مي شکنيم، خوب تصوير ما برفکي ميشه، يه موقع اصلا فرستنده برنامه نميفرسته، ما تلويزيون داريم، آنتن داريم، همينجوري منتظريم و خبري نيست.

بنابراين هر کدوم از اين بخشها ميتونه مشکل ساز باشه و اينجا ما به عنوان بخش سخت افزاري، مثل همون تلويزيون هستيم، مثل آنتنش هستيم، لذا اگه مغز صدمه بخوره، از اونجايي که مغز مجموعه آنتن هائي است، لذا ارتباط بين جسم و ذهن روان و بقيه کالبد ها قطع ميشه.

Psy. GB. 1383
استاد طاهري 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر