۱۳۹۳-۰۶-۲۹

" امانتداری ، امانتداری ، امانتداری "

" امانتداری ، امانتداری ، امانتداری "

و یک مطلب دیگه هم که توصیه کردم و برای ما ایجاد مشکل کرده، یعنی مشکل عمدۀ مجموعۀ ما بوده؛ حواشیی است که بعضی از دوستان به موضوعِ عرفان کیهانی اضافه کردن.یعنی آگاهیها و مسائلی که افراد دریافت میکنن شخصی و مختصّ خودمونه! یه ارتباط عام و جنرال بوده همه تجربه کردیم و یه ارتباطات خاص هست که برای هر کسی باید بیاد و توش تجربه بکنه و ببینه که به چی میرسه و چی پیدا میکنه. توی سوگند نامه تون هم هست " و از یافته های خود"! خب؟ این فراموش شده که از یافته های خود قرار نبوده که سوء استفاده بشه. بنابراین مشکل عمده یی که البته من برای دوستان سری قبل هم مفصّل تر توضیح دادم اینه که عمدۀ اشکالات بر سر اینه که گفته میشه فلان کس اینو گفت، یعنی توی زندان البته منظورمه، یا ایرادی که به ما می گیرن، سر اینه که فلان مربی اینو میگه! فلان چیز این کار رو کرده! فلان کس اینجوری شده و عمده اشکالات روی حاشیه است. روی خود موضوع به اصطلاح ما تونستیم همواره دفاع موثر داشته باشیم یا حداقل ایراد خیلی مهمی وارد نشده....موضوع اینه که برگردیم به امانتداری، برگردیم به همون اصلِ موضوعی که خود ما بصورت عام باهاش سروکار داشتیم. حواشی رو بذاریم کنار!"

البتّه خب من جواب دارم که خب شما مرکزیّت این قضیه رو اومدین حذفش کردین؛ حالا جریان خودمختار شده و هرکی ساز خودشو میزنه و طبیعیه! و دیگه که اینجوری باشه، خب شما اجازه میدادین مرکزیّت باشه اونوقت اون مرکزیّته میومد جوابگوی تخلّفات افراد بود. و اجازه نمیداد یه نفر خارج از اون روند اصلی، چیکار بکنه؟ تخلّف بکنه، تا تخلّف میکرد می گفتیم آقا این از من نیست! خب راحت میشد میرفت. حالا اگر یه کسی میخواد عرض اندام بکنه طبق سلیقه های شخصیش البتّه خب میتونه بحثی نیست منتها نه بنام.

برگرفته از صحبتهای استاد طاهری- دیدار نوروز 92- منزل استاد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر