۱۳۹۲-۰۹-۰۲

شما دو شرط مثبت شدن محور وجودی را دیدن خداوند در هر چیز و درک حقیقت «الحمدلله» میدانید. این چه ارتباطی با درک حقیقت سایر اذکار دارد؟

سؤال:
شما دو شرط مثبت شدن محور وجودی را دیدن خداوند در هر چیز و درک حقیقت «الحمدلله» میدانید. این چه ارتباطی با درک حقیقت سایر اذکار دارد؟

پاسخ:
همه اینها یکی است. ممکن است کسی در یک لحظه چشم دلش باز شود و وجه خدا را در هر چیز ببیند و بفهمد که هیچ چیزی از او جدا نیست و در یک نوع شناوری قرار دارد. در این حالت همه چیز برای او تقدس پیدا میکند. کسی هم ممکن است با مراتب مختلف ذکر مراحلی بگذراند تا به این درک برسد. کسی نمیتواند بگوید که حتما این شرایط برای حرکت ادراکی لازم است. هر آن ممکن است این اتفاق بیفتد؛ ضمن این که ممکن است کسی به ذکر ذهنی و قلبی برسد ولی به این درک یعنی ذکر وجودی نرسد. اما اگر کسی برسد، «فاستقیموا الیه» در آن مستتر است؛ «ایاک نعبد و ایاک نستعین» در آن مستتر است؛ «الحمدلله» هم در آن مستتر است. چه این الفاظ را بداند و چه نداند، در وجودش نهادینه میشود و با او عجین میشود. در همه چیز او را میبیند؛ وحدت هستی را درک میکند و ...
هدف همه ادیان این بوده است که انسان را به این درک برساند.

در پاسخ به سؤال تنی چند از همراهان - استاد محمد علی طاهری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر