۱۳۸۹-۰۷-۰۹

عشق آسمانی


پرواز مرغکان زیبایی را می بینم

در آسمان وجود آسمانیت

که همه رازند و رازند و راز

از چه میگویی بر من ای عشق آسمانی

آسمان وجودم را بر سر دار خود میبری

که در همه احوالم نظری افکنی و پا بر سرم نهی

میدانیم و میدانمت ...

از خود برایم بگو ، تا ز چشم روشنی باغ گلبارانت،

چشم در راهت شوم.

ای زمین ، ای زمان ، ای باد خزان

ای نسیم سحرگاه شام تاریکم

جایتان در قلب من خالی است

هر لحظه بر لحظه به لحظه بر زمان میتازم

بر گوش دلم نغمه آزادگی بخوان و بخوان

تا همچو مرغکانت در آسمان وجود آسمانیت

به پرواز در آیم...

ای عشق ، برمن بباران ...

(آرش گلزادی)



در پناه حق باشید



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر