۱۳۹۳-۰۸-۱۴

اشتباه و بهانه ها رو درواقع دستشون دادیم

خودمون بهانه ها رو درواقع دستشون دادیم و خودمون ایجادش کردیم و خودمون نمیدونم چیکار کردیم وسیلۀ موثری گذاشتیم در اختیارشون که هر چقدر تونستن بکوبند ما رو.
الان یک کسی بیاد بگه که نمیدونم مرحله دوم عقل دوم، فلان فرضاً اینه، اینجا علم محضه، حالا علم محض این،اون،فلان. ببینید اینها همه بی اعتباره! اینها همه باعث سردرگمی، نمیدونم اتلافِ انرژیِ ذهنی بقیه... البته بد نیست راجع به این موضوعها ما درگیر بشیم فکر کنیم، خب؟ ولی وقتیکه بیاد این ملاک قرار بگیره همون میشه که الان ما داریم ضربه میخوریم. باور بفرمایید همین مورد یکی از عمده ترین چماقهایی بوده که توی زندان وجود داشته. دقّت میکنید؟ و مدرک شده و حمایت هم شده! توجه میکنید؟ جالب اینجاست به خدمتتون بگم که یه مسألۀ انحرافی بیان که حمایتش هم کنن بصورت نامحسوس که خب! خیلی خوبه! آره! بعد از این به اون خودشون انتقالش بدن که آقا ایشون، ایشون، ایشون؛ خب؟ چرا؟ چون فردا وقتی خوب گل شد و چیز شد بگن که آقا! بیا ببینیم این مساله چی میشه؟ چون نمیتونه پاسخ بده خودمون هم قبول نداریم به اصطلاح به وسیلۀ همچین چیزی خودمونو نابود بکنن توی دل خودمون! خودمونو درواقع بیحیثیّت بکنن با توجه به یه مطلب نسنجیده یی که اصلاً منظور یه چیز دیگه بوده خب؟ در نهایت یه چیز دیگه دراومده و واقعاً خب یه مطالبی که روش؛ برای کوبیدن این ماجرا سوء استفاده میشه همینهاست که خودمون بهانه ها رو درواقع دستشون دادیم و خودمون ایجادش کردیم و خودمون نمیدونم چیکار کردیم وسیلۀ موثری گذاشتیم در اختیارشون که هر چقدر تونستن بکوبند ما رو.
استاد محمد علی طاهری / نوروز 1392

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر