اگر مسير كمال را به كوه بلندى تشبيه كنيم، اولياى الهى بلد راه كوهنوردان براى رساندن آن ها به قله ى اين كوه هستند. هر كوهنوردى كه قصد فتح قله را دارد، بايد به بلد راه متوسل شود و با هدايت او مسير را طى كند. بلد راه هيچ گونه منيتى ندارد و كسى را به سوى خود دعوت نمى كند، او رهروان را به سوى قله اى فرا مى خواند كه قبلا آن را فتح كرده است. نگاه كوهنوردانى كه به او متوسل مى شوند نيز، به سوى قله است؛ اما در عين حال، قدرشناس او هستند و كمك او را ناديده نمى گيرند.
منبع: كتاب چند مقاله
استاد محمد علی طاهری
منبع: كتاب چند مقاله
استاد محمد علی طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر