۱۳۹۲-۱۱-۳۰

وقتی این اتصال(من معنوی)را گرفتم برایم آمد کسانی که باید من را ببخشند خدا،خودم...

سؤال:
وقتی این اتصال (من معنوی) را گرفتم برایم آمد کسانی که باید من را ببخشند خدا، خودم، جهان هستی است. خدا به خاطر اینکه منتظرم مانده، خودم به خاطر خسارت هایی که به خودم زدم و جهان هستی به خاطر آلودگی هایی که ایجاد کردم. در مورد خسارت هایی که به خدا زدم و به خودم لطفاً توضیح بدهید؟

یک سؤال دیگر هم دارم جلسه قبل درباره ارتقاء دید صحبت کردیم و گفتید که در جهت کمال از ما سؤال می شود چه می خواهیم؟ جواب من این بود خود خدا را می خواهم. و شما پرسیدید خدا چیست؟ من دو هفته فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که خوبی و رحمت خداوند، عدالت خدا، قضاوت نکردن و بخشش و عاشق بودن و ... و آنهایی که من از خدا می شناسم. آیا درست است؟

پاسخ استاد:
خدا = خود آ = به خود بیا = کمال!
تمام صفاتی که گفتید در این مسأله خوابیده!
ما یک کلمه گفتیم کمال یعنی عشق و عدالت و ... در آن هست و مستتر است!

مبحث بعدی این ارتباط است.
ضرری که درباره اش صحبت می کنیم، ضرری است که به خودمان برمی گردد و عالم بالا از ضرر ما متضرر نمی شود!

فقط یک مسأله اینجا وجود دارد.
اینجا نقشه عظیمی به دنبال هوشمندی عظیم ایجاد شده و عدم درک ما از این نقشه عظیم می شود ظلم به طراح!

ظلم به خدا به این معنی نیست که ما واقعاً قادر باشیم به او ظلم کنیم و او متضرر بشود!
چون لازمه ظلم کردن متضرر شدن است و خداوند از ظلم ما مبراست و ما نمی توانیم به او ضرری وارد کنیم!

ما هیچ اختلالی نمی توانیم در کار خدا ایجاد کنیم!

یکی از اصل های ما این است که مخلوق نمی تواند در کار خالق مداخله و اخلال کند!

تفکر قرون وسطی که می گفتند مداخله در کار خدا اشتباه بود!

معتقدیم خدایی که مخلوق بتواند در کارش مداخله بکند و خسارت وارد کند، خدا نیست!

بنابراین عدم درک ما از نقشه عظیم ظلمی است که ما به طراح می کنیم و آن همه نقشه عظیم و هوشمندی را دنبال نمی کنیم و این تنها ظلمی است که وجود دارد!

دوره 5
استاد محمد علی طاهری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر