ش 1- سوره: 97 , آیه: 1
|
به نام خداوند رحمتگر مهربان
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
|
|
|
ما [قرآن را] در شب قدر نازل كرديم
|
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ
|
|
|
و از شب قدر چه آگاهت كرد
|
وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ
|
|
|
شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است
|
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ
|
|
|
در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى [كه مقرر شده است] فرود آيند
|
تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ
|
|
|
[آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است
|
سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ
|
|
و از شب قدر چه آگاهت كرد
|
وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ
|
|
|
شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است
|
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ
|
|
|
در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى [كه مقرر شده است] فرود آيند
|
تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ
|
|
|
[آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است
|
سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ
|
|
شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است
|
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ
|
|
|
در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى [كه مقرر شده است] فرود آيند
|
تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ
|
|
|
[آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است
|
سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ
|
|
و اوست كسى كه زمين را گسترانيد و در آن كوهها و رودها نهاد و از هر گونه ميوهاى در آن جفت جفت قرار داد روز را به شب مىپوشاند قطعا در اين [امور] براى مردمى كه تفكر مىكنند نشانههايى وجود دارد
|
وَهُوَ الَّذِي مَدَّ الأَرْضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ
وَأَنْهَارًا وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِيهَا زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ
يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ
يَتَفَكَّرُونَ
|
|
|
و در زمين قطعاتى است كنار هم و باغهايى از انگور و كشتزارها و درختان
خرما چه از يك ريشه و چه از غير يك ريشه كه با يك آب سيراب مىگردند و [با
اين همه] برخى از آنها را در ميوه [از حيث مزه و نوع و كيفيت] بر برخى
ديگر برترى مىدهيم بى گمان در اين [امر نيز] براى مردمى كه تعقل مىكنند
دلايل [روشنى] است
|
وَفِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ
وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ
وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِي الأُكُلِ إِنَّ فِي ذَلِكَ
لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ
|
|
|
و اگر عجب دارى عجب از سخن آنان [=كافران] است كه آيا وقتى خاك شديم
به راستى در آفرينش جديدى خواهيم بود اينان همان كسانند كه به پروردگارشان
كفر ورزيدهاند و در گردنهايشان زنجيرهاست و آنان همدم آتشند و در آن
ماندگار خواهند بود
|
وَإِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا أَئِنَّا
لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ
وَأُوْلَئِكَ الأَغْلاَلُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ
النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدونَ
|
|
|
و پيش از رحمتشتابزده از تو عذاب مىطلبند و حال آنكه پيش از آنان
[بر كافران] عقوبتها رفته است و به راستى پروردگار تو نسبت به مردم با وجود
ستمشان بخشايشگر است و به يقين پروردگار تو سختكيفر است
|
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ
مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلاَتُ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ
عَلَى ظُلْمِهِمْ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ
|
|
|
و آنان كه كافر شدهاند مىگويند چرا نشانهاى آشكار از طرف پروردگارش
بر او نازل نشده است [اى پيامبر] تو فقط هشداردهندهاى و براى هر قومى
رهبرى است
|
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلآ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ
|
|
|
خدا مىداند آنچه را كه هر مادهاى [در رحم] بار مىگيرد و [نيز] آنچه
را كه رحمها مىكاهند و آنچه را مىافزايند و هر چيزى نزد او اندازهاى
دارد
|
اللّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَى وَمَا تَغِيضُ الأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ وَكُلُّ شَيْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ
|
|
|
داناى نهان و آشكار [و] بزرگ بلندمرتبه است
|
عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ
|
|
|
[براى او] يكسان است كسى از شما سخن [خود] را نهان كند و كسى كه آن را فاش گرداند و كسى كه خويشتن را به شب پنهان دارد و در روز آشكارا حركت كند
|
سَوَاء مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ
|
|
|
براى او فرشتگانى است كه پى در پى او را به فرمان خدا از پيش رو و از
پشتسرش پاسدارى مىكنند در حقيقتخدا حال قومى را تغيير نمىدهد تا آنان
حال خود را تغيير دهند و چون خدا براى قومى آسيبى بخواهد هيچ برگشتى براى
آن نيست و غير از او حمايتگرى براى آنان نخواهد بود
|
لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ
يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ
حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللّهُ بِقَوْمٍ
سُوءًا فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ
|
|
|
اوست كسى كه برق را براى بيم و اميد به شما مىنماياند و ابرهاى گرانبار را پديدار مىكند
|
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ
|
|
و آنچه در شب و روز آرام [و تكاپو] دارد از آن اوست و او شنواى داناست
|
وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
|
|
|
بگو آيا غير از خدا پديدآورنده آسمانها و زمين سرپرستى برگزينم و اوست
كه خوراك مىدهد و خوراك داده نمىشود بگو من مامورم كه نخستين كسى باشم
كه اسلام آورده است و [به من فرمان داده شده كه] هرگز از مشركان مباش
|
قُلْ أَغَيْرَ اللّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ
وَالأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلاَ يُطْعَمُ قُلْ إِنِّيَ أُمِرْتُ أَنْ
أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكَينَ
|
|
|
بگو اگر به پروردگارم عصيان ورزم از عذاب روزى بزرگ مىترسم
|
قُلْ إِنِّيَ أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
|
|
|
آن روز كسى كه [عذاب] از او برگردانده شود قطعا [خدا] بر او رحمت آورده و اين است همان رستگارى آشكار
|
مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ
|
|
|
و اگر خدا به تو زيانى برساند كسى جز او برطرف كننده آن نيست و اگر خيرى به تو برساند پس او بر هر چيزى تواناست
|
وَإِن يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدُيرٌ
|
|
|
و اوست كه بر بندگان خويش چيره است و اوستحكيم آگاه
|
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ
|
|
|
بگو گواهى چه كسى از همه برتر است بگو خدا ميان من و شما گواه است و
اين قرآن به من وحى شده تا به وسيله آن شما و هر كس را [كه اين پيام به او]
برسد هشدار دهم آيا واقعا شما گواهى مىدهيد كه در جنب خدا خدايان ديگرى
است بگو من گواهى نمىدهم بگو او تنها معبودى يگانه است و بىترديد من از
آنچه شريك [او] قرار مىدهيد بيزارم
|
قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادةً قُلِ اللّهِ شَهِيدٌ بِيْنِي
وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَذَا الْقُرْآنُ لأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن
بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللّهِ آلِهَةً أُخْرَى قُل
لاَّ أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ
مِّمَّا تُشْرِكُونَ
|
|
|
كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان دادهايم همان گونه كه پسران خود را
مىشناسد او [=پيامبر] را مىشناسد كسانى كه به خود زيان زدهاند ايمان
نمىآورند
|
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ
أَبْنَاءهُمُ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
|
|
|
و كيستستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بسته يا آيات او را تكذيب نموده بى ترديد ستمكاران رستگار نمىشوند
|
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
|
|
|
و [ياد كن] روزى را كه همه آنان را محشور مىكنيم آنگاه به كسانى كه
شرك آوردهاند مىگوييم كجايند شريكان شما كه [آنها را شريك خدا]
مىپنداشتيد
|
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ
|
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر