در صفحه اول وبلاگ http://ezharezohoor.blogfa.com تصویری توجه را جلب می¬کند که به نظر می رسد طراحان و مجریان این وبلاگ در جهت القای نسبت عرفان کیهانی با شیطان پرستی و امانیسم (انسان گرایی) به آن متوسل شده اند.
این افراد کذاب که جمیعا خود را یکی از همراهان عرفان کیهانی معرفی می¬کنند، در طراحی تصویر مورد نظر، از تلفیق نماد ستاره داوود (با اندکی دستکاری) و انسانی که در مرکز آن قرار داده اند، استفاده ناشیانه ای کرده اند.
ستاره داوود نمادی متشکل از دو مثلث متساوی الاضلاع در هم فرو رفته است که قاعده یکی در بالا و قاعده دیگری در پایین قرار دارد و شکل منظم و متقارن آن یک ستاره را به تصویر می¬کشد. برخی از یهودیان اعتقاد دارند که ستاره داوود نشانه آمیزش نهایت و بی نهایت، جهان دیدنی و جهان نادیدنی است. طبق نظر برخی علمای یهود شش گوشه این ستاره نشانه شش روز هفته است. آن¬ها مرکز ستاره را نماد روز هفتم می‌دانند که روز استراحت است. اما گمان می‌رود که این نشان برای اولین بار توسط ادیان شرقی و بخصوص در دین هندو استفاده شده باشد. در این دین، این ستاره نشان تعادل فکر و توازن بین خدا و انسان است.
در برخی متون کابالا (مجموعه آموزه های عرفان یهودی) دو مثلث به دوگانگی درونی انسان تعبیر شده است: خیر در برابر شر، روح در برابر جسم و غیره. در عین حال گفته می شود که دو مثلث، نمادی از رابطه دو طرفه قوم یهود و خدا است. مثلث رو به بالا، نشان دهنده کارهای خوبی هستند که به سمت بالا جریان می یابند و به نوبه خود خیر را از سمت خداوند به سمت پایین جاری می کنند.
در عین حال، این ستاره هم¬اکنون به عنوان یکی از نمادهای شیطان¬پرستی به کار می¬رود و منشأ آن همان ستاره داوود (که نزد یهودیان مقدس است) معرفی می¬شود. اما مفهومی که از سه گوشه هر مثلث از دو مثلث شکل دهنده آن مراد شده است، تأکید بر انحصار انسانیت در قوم یهود و ناشی از نوعی تفکر کابالایی است. در این تفکر، ابناء بشر به غیر از یهودیان، حیوان قلمداد می¬شوند و سه رأس مثلث، نشانه وجود انسان (هر یک از افراد قوم یهود)، حیوان انسان¬نما (سایر افراد انسانی در جامعه بشری) و حیوان (جانوران غیر بشری) می¬باشد.
به احتمال قوی و بر اساس شیوه جدید مقابله با تفکرات مختلف که انتساب آن¬ها به جریان کابالا است، طراحان وبلاگ ... که از دانش و تخصص لازم برای مقابله علمی با مبانی نظری عرفان کیهانی بی بهره اند، به استناد همین تفسیر از ستاره داوود و با مقبول جلوه دادن آن در عرفان مورد نظر، در صدد تخریب و تخطئه آن بر آمده اند و البته با افزودن بر خلاقیت خود، دو مثلث این ستاره را به صورت هرم ترسیم کرده اند تا همچنین، یادآور نماد هرم در شیطان پرستی باشد.
جالب این جا است که تنها آموزه عرفان کیهانی که می¬تواند به شکل ستاره داوود به نمایش در آید، حاکی از وجود تضاد در ماده، انرژی و مجرداتی است که ساختار جهان مادی را تشکیل می¬دهند و خود ناشی از وجودی بدون تضاد هستند. این موضوع در اندیشه اسلامی از چنان جایگاهی برخوردار است که فلاسفه مسلمان همچون ابن سینا و ملاصدرا و فلاسفه قدیم همچون فارابی به طور مستدل و به زبان فلسفه از آن دفاع کرده اند و بیان می کنند که تزاحم و تضاد از ویژگی های ذاتی عالم ماده است که بدون آن عالم ماده شکل نمی گرفت.
علاوه بر این، از نظر برخی محققان، قرآن کریم منبع معتبری برای کشف رمز ترسیم ستاره داوود، بر مبنای اعداد به کار رفته در آن است (رجوع کنید به: www.ki2100.com/meta/magic_numbers.htm). همچنین، ستاره داوود اختصار نمای ایزومتریک یک مکعب است و در معماری اسلامی کاربرد زیادی دارد. (مراجعه شود به: http://www.daneshnamah.com/index.php?option=com_content&view=article&id=64:1388-06-18-22-19-48&catid=20:maths&Itemid=3 )
انتساب انسان گرایی به عرفان کیهانی نیز چنان مضحک است که به اظهار نظر در باب آن نیازی نیست. اما برای نا آشنایان همین دعوت بس که از مطالب منتشر شده رسمی اندک اطلاعی کسب کنند تا دریابند که این عرفان در روش و هدف خود، کاملا خدامحور است و محور حرکت آن اتکا به رحمت الهی و پرهیز از اتکا به خویشتن یا هر فرد دیگری غیر از اوست؛ با پیمان "ایاک نعبد و ایاک نستعین" آغاز می¬شود و بر اساس رحمت واسعه و نامحدود الهی ادامه می¬یابد.
...
منبع : حرف راست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر