منظور از قدر چیست؟!
منظور خودشناسی، قدر خود را دانستن و پی بردن به قدر خود است.
که حافظ میگوید: قدر این مرتبه نشناخته ای یعنی چه؟
ماجرا این است که قرار است ما پی به قدر خودمان ببریم و بدانیم ما چه قدر با ارزش هستیم و چه هستیم و چه قدرت خارق العاده ای در طراحی ما به کار گرفته شده تا بتوانیم کمال را تحقق بدهیم.
قرار است بفهمیم چه چیزهایی در سیستم ما تعبیه شده و ما قدرت تشخیص و ارزیابی پیدا کردیم تا بتوانیم بگوئیم میخواهیم به کمال برویم. تنها موجودی که میگوید می خواهم به کمال بروم و صحبت از الیه راجعون می کند ما هستیم .
پس ما در ظلمت هستیم و قرار است اینجا قدر خودمان را پیدا کنیم و اگر اینطور شد و توانستیم به خود شناسی برسیم و موفق شدیم به خود شناسی توجه کنیم در آن شرایط لیله القدر بهتر از هزار شب است: « لیله قدر - خیر من الف شهر و تنزل... »
در همه امور ملائک ظاهر می شوند، یعنی آگاهی ها جاری میشوند و اگر ما موفق به این مسئله بشویم آگاهیها به سمت ما می آیند و ما به سلامتی می رسیم، سلامتی روان و ذهن و این سرمایه اصلی ما خواهد شد.
برای رسیدن به این مفهوم نباید به قضیه ،مکانیکی نگاه کنیم. ولی این طور نگاه می کنیم که این شب ، شب خاصی است و ملائک می آیند پایین! ولی صبح می شود و اتفاقی نیفتاده و سرخورده می شویم.
اگر به موضوع مکانیکی نگاه کنیم هرگز اتفاقی نخواهد افتاد !
هر روز و هر شب و هر لحظه شب قدر است. هر لحظه ما باید به این نکته پی ببریم که وجود ما ارزشمند است و در طراحی ما نهایت خلاقیت به کار برده شده و بدانیم که وجه او هستیم .
این شب ها را به طور سمبلیک انتخاب کردند که ما روی این موضوع کار کنیم و این به این معنی نیست که زمان دیگر این کار را نمی شود انجام داد. با دید مکانیکی صبح می شود شیطان میگوید خوب این شب ها نشد برو سال دیگر بیا تا پیدایش کنی و 365 روز بعد را هر طور دوست داری زندگی کن .ما می رویم تا سال آینده و سال دیگر می خواهیم بیائیم و دوباره منتظر باشیم تا ملائک بیایند. ولی ما باید در این شب جمع بندی کنیم و با خود رو راست باشیم و 365 روز دیگر را هم فکر کردم واز خودم پرسیدم از کجا آمدم و به کجا میخواهم بروم .
اما نباید فکر کنیم 364 روز تعطیل است و امشب در باز است، با این تفکر به جایی نمی رسیم. بین دو زمان و دو مکان از نظر فیض و بارش رحمت الهی هیچ تفاوتی وجود ندارد. روزهای نحس و ماه های نحس را باید از ذهنمان بیرون بکنیم. اینها مربوط به کارهای جادوگری است.
ذهن ما باید شفاف شود و از کثرت بیرون آید.
نباید در ذهن ما این باشد که این زمان نحس است یا آن زمان خوب است !،
در وحدت همه چیز پرتو روی اوست
و ما خوش یمن و بد یمن نداریم و همه چیز وجه الله است !
هر زمانی برای هر کاری می تواند مساعد باشد و می تواند نا مساعد باشد !
برای کار خیر همه وقت مساعد است و همه وقت برای کار شر نا مساعد است !
مولانا میگوید:
ای قوم به حـج رفته کجاییـد کجاییــد
معشوق همینجاست بیایید بیایید
ای خانه پرستان چه پرستید گل و سنگ
آن خانه پرستید که خوبان طلبیدند
تا مسائل برای ما از شکل مکانیکی خارج نشود نمیتوانیم به نتیجه دلخواه برسیم.
سوالی که ممکن است مطرح شوداین است که از کجا باید خودشناسی را شروع کنیم؟ وقتی ما تیتری را داریم مبنی بر خودشناسی و اشتیاق هم داریم کمک میشود و بحث « یهدی من یشا...» یعنی همین.
اگر ما اشتیاق بگذاریم برای این ماجرا که « تنزل الملائکه و روح الله» و منتظر آمدن ملائک باشیم، این اشتباه است و اتفاقی نمی افتد. اما وقتی اشتیاق برای خودشناسی داشته باشیم، هدایت اتفاق می افتد و کمک میشود.
پس تعریف را درست می کنیم
و اشتیاق را سرمایه گذاری میکنیم
و آن وقت هدایت صورت میگیرد !
به ما کمک می شود:
به جایی نرسد کس به توانایی خویش
دوره 3 - استاد طاهری
منظور خودشناسی، قدر خود را دانستن و پی بردن به قدر خود است.
که حافظ میگوید: قدر این مرتبه نشناخته ای یعنی چه؟
ماجرا این است که قرار است ما پی به قدر خودمان ببریم و بدانیم ما چه قدر با ارزش هستیم و چه هستیم و چه قدرت خارق العاده ای در طراحی ما به کار گرفته شده تا بتوانیم کمال را تحقق بدهیم.
قرار است بفهمیم چه چیزهایی در سیستم ما تعبیه شده و ما قدرت تشخیص و ارزیابی پیدا کردیم تا بتوانیم بگوئیم میخواهیم به کمال برویم. تنها موجودی که میگوید می خواهم به کمال بروم و صحبت از الیه راجعون می کند ما هستیم .
پس ما در ظلمت هستیم و قرار است اینجا قدر خودمان را پیدا کنیم و اگر اینطور شد و توانستیم به خود شناسی برسیم و موفق شدیم به خود شناسی توجه کنیم در آن شرایط لیله القدر بهتر از هزار شب است: « لیله قدر - خیر من الف شهر و تنزل... »
در همه امور ملائک ظاهر می شوند، یعنی آگاهی ها جاری میشوند و اگر ما موفق به این مسئله بشویم آگاهیها به سمت ما می آیند و ما به سلامتی می رسیم، سلامتی روان و ذهن و این سرمایه اصلی ما خواهد شد.
برای رسیدن به این مفهوم نباید به قضیه ،مکانیکی نگاه کنیم. ولی این طور نگاه می کنیم که این شب ، شب خاصی است و ملائک می آیند پایین! ولی صبح می شود و اتفاقی نیفتاده و سرخورده می شویم.
اگر به موضوع مکانیکی نگاه کنیم هرگز اتفاقی نخواهد افتاد !
هر روز و هر شب و هر لحظه شب قدر است. هر لحظه ما باید به این نکته پی ببریم که وجود ما ارزشمند است و در طراحی ما نهایت خلاقیت به کار برده شده و بدانیم که وجه او هستیم .
این شب ها را به طور سمبلیک انتخاب کردند که ما روی این موضوع کار کنیم و این به این معنی نیست که زمان دیگر این کار را نمی شود انجام داد. با دید مکانیکی صبح می شود شیطان میگوید خوب این شب ها نشد برو سال دیگر بیا تا پیدایش کنی و 365 روز بعد را هر طور دوست داری زندگی کن .ما می رویم تا سال آینده و سال دیگر می خواهیم بیائیم و دوباره منتظر باشیم تا ملائک بیایند. ولی ما باید در این شب جمع بندی کنیم و با خود رو راست باشیم و 365 روز دیگر را هم فکر کردم واز خودم پرسیدم از کجا آمدم و به کجا میخواهم بروم .
اما نباید فکر کنیم 364 روز تعطیل است و امشب در باز است، با این تفکر به جایی نمی رسیم. بین دو زمان و دو مکان از نظر فیض و بارش رحمت الهی هیچ تفاوتی وجود ندارد. روزهای نحس و ماه های نحس را باید از ذهنمان بیرون بکنیم. اینها مربوط به کارهای جادوگری است.
ذهن ما باید شفاف شود و از کثرت بیرون آید.
نباید در ذهن ما این باشد که این زمان نحس است یا آن زمان خوب است !،
در وحدت همه چیز پرتو روی اوست
و ما خوش یمن و بد یمن نداریم و همه چیز وجه الله است !
هر زمانی برای هر کاری می تواند مساعد باشد و می تواند نا مساعد باشد !
برای کار خیر همه وقت مساعد است و همه وقت برای کار شر نا مساعد است !
مولانا میگوید:
ای قوم به حـج رفته کجاییـد کجاییــد
معشوق همینجاست بیایید بیایید
ای خانه پرستان چه پرستید گل و سنگ
آن خانه پرستید که خوبان طلبیدند
تا مسائل برای ما از شکل مکانیکی خارج نشود نمیتوانیم به نتیجه دلخواه برسیم.
سوالی که ممکن است مطرح شوداین است که از کجا باید خودشناسی را شروع کنیم؟ وقتی ما تیتری را داریم مبنی بر خودشناسی و اشتیاق هم داریم کمک میشود و بحث « یهدی من یشا...» یعنی همین.
اگر ما اشتیاق بگذاریم برای این ماجرا که « تنزل الملائکه و روح الله» و منتظر آمدن ملائک باشیم، این اشتباه است و اتفاقی نمی افتد. اما وقتی اشتیاق برای خودشناسی داشته باشیم، هدایت اتفاق می افتد و کمک میشود.
پس تعریف را درست می کنیم
و اشتیاق را سرمایه گذاری میکنیم
و آن وقت هدایت صورت میگیرد !
به ما کمک می شود:
به جایی نرسد کس به توانایی خویش
دوره 3 - استاد طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر