به طور کلی کسانی که در دیدگا ههای مختلف،
اهل عرفان نامیده می شوند، در یکی از این چهار گروه قرار دارند:
1- خودمحور خودمحور: کسانی که هدف آ نها
نزدیکی به خدا نبوده، همه توجهشان به منافع شخصی خویش است. این افراد با تکیه بر
تلاش و توانایی خود سعی میکنند به آن هدف نزدیک شوند؛ مانند کسانی که برای رسیدن
به آرامش خود از ابزارهای فردی مانند تمرکز، تخیل و ... استفاده میکنند.
2- خود محور خدا محور: کسانی که هدف اصلی
آنها در زندگی دستیابی به منافعی شخصی از قبیل شادی و آرامش است (نه هدف نزدیکی به
خدا)؛ اما برای برای رسیدن به این هدف، از خدا کمک می طلبند.
3- خدا محور خودمحور: کسانی که هدفشان قرب
و نزدیکی به خداوند است؛ اما در راه این هدف، متکی به تلاش و توانایی فردی هستند.
4- خدامحور خدامحور: کسانی که هدف آن ها
قرب و نزدیکی به خداوند است و نزدیکی به او را بدون کمک او ممکن نمیدانند. حال،
منظور از
«معرفت »، ادراک به دست آمده در این مسیر
عرفانی است.
انسان و معرفت / محمد علی طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر