اثر معنایی و تشعشعاتی ترجمه یک اثر (نوشته، شعر ...) الهی به زبان دیگر
و توضیح دادیم که یک شعر حافظ را ما به زبان دیگری ترجمه کنیم، نمی توانیم دین مطلب را ادا کنیم. عده زیادی متقاعد شدند که نمی شود ترجمه کرد،
حتی مثالی هم زدیم و گفتیم بنام خداوند بخشنده مهربان، یا بسم الله الرحمن الرحیم، آیا واقعاٌ مطمئنیم که ترجمه اش این است؟ یا منظور این است؟ و دوستان سوال می کنند چرا نمی توانیم ترجمه کنیم، متقاعد شدند. اما در اینجا دلایل دیگری مطرح می شود،
دلیلی که مطرح می شود، آن مفهوم نهادی و بنیادی که می خواهد برود در جائی بنشیند، اگر غلط بنشیند، برای تمام عمر تشعشع شعوری معیوبی را خواهد داشت. اینجا می خواهیم به یک نکته بسیار مهمی اشاره کنیم و آن اینکه چرا ما نتیجه نمی گیریم؟
چرا انسان این همه زحماتی که برای حفظ و اشاعه ادیان در طول تاریخ کشیده، چرا بی نتیجه بوده است؟
چون او می گوید الله اکبر، همه کاری می کند، همه تلاشی می کند، ولی وقتی در آن بیس (Base) یا در آن نهاد می نشیند، یک تشعشع دیگری دارد.
الحمد لله را گفتیم ولی چون در واقع آن بیس یک قدری جابجائی داشته، با یک تاکید روی حمد یا روی الله، ممکن است تاکید را هم درست بگوئیم ولی منظور از آن را نفهمیم. منظور نگاهی است که همه چیز را زیر مجموعه بزرگی او می بیند نه صرفاٌ بگوید خدا بزرگ است. نه اینکه در گرفتاری بگوئیم خدا بزرگ است. اینها نیست،
این قضیه دارد به جائی می رود که بنیاد شعور را (شعوری که ساطع می شود) پایه بگذارد. خیلی ها ممکن است در این زمینه بیایند و کارهائی را بکنند، زحمات، زحمات،.... امّا شعور ساطع شده معیوب باشد. آیا شما قبول دارید که یک الله اکبر می تواند تشعشع مثبت داشته باشد و می تواند تشعشع منفی داشته باشد؟
حالا قبول دارید که یک الحمد لله هم به همین صورت می تواند باشد؟ اگر این را تعمیم دهیم به کلّیتی می رسیم که همه آنهائی که کار منفی می کنند، قرآن هم بغل دستشان هست، وقتی طلسمی می نویسند، جادوئی می نویسند، حتماٌ قرآن هم در دستشان هست، حتماٌ طبق مدارک یک آیه از قرآن هم بر می دارند و قاطی جریانات می کنند. حتماٌ از بخش تشعشع منفی آن استفاده می کنند. یا آگاهانه یا بر اساس تعلیمی که دیده اند، ناخودآگاه دارند می روند داخلش.
دوره 8 - جلسه 2 - زنگ 1 - استاد طاهری
و توضیح دادیم که یک شعر حافظ را ما به زبان دیگری ترجمه کنیم، نمی توانیم دین مطلب را ادا کنیم. عده زیادی متقاعد شدند که نمی شود ترجمه کرد،
حتی مثالی هم زدیم و گفتیم بنام خداوند بخشنده مهربان، یا بسم الله الرحمن الرحیم، آیا واقعاٌ مطمئنیم که ترجمه اش این است؟ یا منظور این است؟ و دوستان سوال می کنند چرا نمی توانیم ترجمه کنیم، متقاعد شدند. اما در اینجا دلایل دیگری مطرح می شود،
دلیلی که مطرح می شود، آن مفهوم نهادی و بنیادی که می خواهد برود در جائی بنشیند، اگر غلط بنشیند، برای تمام عمر تشعشع شعوری معیوبی را خواهد داشت. اینجا می خواهیم به یک نکته بسیار مهمی اشاره کنیم و آن اینکه چرا ما نتیجه نمی گیریم؟
چرا انسان این همه زحماتی که برای حفظ و اشاعه ادیان در طول تاریخ کشیده، چرا بی نتیجه بوده است؟
چون او می گوید الله اکبر، همه کاری می کند، همه تلاشی می کند، ولی وقتی در آن بیس (Base) یا در آن نهاد می نشیند، یک تشعشع دیگری دارد.
الحمد لله را گفتیم ولی چون در واقع آن بیس یک قدری جابجائی داشته، با یک تاکید روی حمد یا روی الله، ممکن است تاکید را هم درست بگوئیم ولی منظور از آن را نفهمیم. منظور نگاهی است که همه چیز را زیر مجموعه بزرگی او می بیند نه صرفاٌ بگوید خدا بزرگ است. نه اینکه در گرفتاری بگوئیم خدا بزرگ است. اینها نیست،
این قضیه دارد به جائی می رود که بنیاد شعور را (شعوری که ساطع می شود) پایه بگذارد. خیلی ها ممکن است در این زمینه بیایند و کارهائی را بکنند، زحمات، زحمات،.... امّا شعور ساطع شده معیوب باشد. آیا شما قبول دارید که یک الله اکبر می تواند تشعشع مثبت داشته باشد و می تواند تشعشع منفی داشته باشد؟
حالا قبول دارید که یک الحمد لله هم به همین صورت می تواند باشد؟ اگر این را تعمیم دهیم به کلّیتی می رسیم که همه آنهائی که کار منفی می کنند، قرآن هم بغل دستشان هست، وقتی طلسمی می نویسند، جادوئی می نویسند، حتماٌ قرآن هم در دستشان هست، حتماٌ طبق مدارک یک آیه از قرآن هم بر می دارند و قاطی جریانات می کنند. حتماٌ از بخش تشعشع منفی آن استفاده می کنند. یا آگاهانه یا بر اساس تعلیمی که دیده اند، ناخودآگاه دارند می روند داخلش.
دوره 8 - جلسه 2 - زنگ 1 - استاد طاهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر