صفحات

۱۳۹۳-۰۱-۱۷

امانتداری

امانتداری

وقتی ما اصرار می کنیم بر امانتداری یک عده ای ممکن است تصور کنند ما می گوئیم هیچ دخل و تصرفی نشود،
اما باور کنید وقتی امانتداری اتفاق نیفتاده باشد، افراد زمین خوردند.

اگر قرار باشد هر کس سلیقه خودش را اعمال کند، تکلیف مردمی که با ما برخورد می کنند چه می شود؟
چون مردم به طور ساده ای با ما برخورد می کنند و دیگر نمی دانند این دوغ چقدر آب قاطیش شده است.

مردم ذهنشان را بر اساس حرفی که شما به آنها می گویید، پایه ریزی می کنند و اگر یک ذره ناخالصی وارد ماجرا شده باشد، آن فرد یک جایی دچار تضاد می شود و آنوقت احساس می کند شما مدیون او هستید و زیر دین او قرار می گیریم و مسئولیت گمراهی او هم با ماست.

این مسئولیت خیلی سنگینی است.
به این نگاه نکنیم که چهار صباح به ما بگویند آفرین و ممنون.
این افراد برنامه های زندگی خودشان را بر اساس گفته های ما می چینند، پس این مسئولیت سنگینی است.

یکی از چیزهایی که روان کننده آگاهی است این است که خالص بگیریم و خالص بدهیم.
اگر این وسط دخل و تصرف کنیم هوشمند است و می داند چه کار باید کند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر