سوال:
اين كه مي گويند حقيقت گو باش ولي حقيقتي را بگو كه شيرين است، يعني چه؟
پاسخ:
حقيقت را در دنياي وارونه گفتيم كه مي گويند تلخ است و ما ديديم كه حقيقت شيرين است. هر حقيقتي را باز كنيم شيرين است اصلا امكان ندارد حقيقتي باز شود و پشت پرده را ببينيم جلوي پرده را توجيه نكند. براي همين هم است كه دنبال حقيقتيم اگر قرار باشد برويم دنبال تلخي كه بي كار كه نيستيم مسلما نمي رويم چون حقيقت في نفسه شيرين است از اين بابت ما دنبالش هستيم. اما آن حقيقتي را كه مي گويند و از آن صحبت مي شود در دنياي وارونه است، مي خواهند عيب يك نفر را رو كنند خوب اين يك حقيقتي است اما به هر حال نقض ستارالعيوب بودن است، از يك جاي ديگر دچار مشكل مي شوند. مي خواهند عيب يك كسي را رو كنند بعد مي گويند « خوب بله حقيقت تلخ است» ولي حقيقت هستي حقيقت ما في نفسه شيرين است.
ادامه سوال:
پس نيت است كه حرف مي زند؟
استاد:
يكي از رنج هايي كه ما مي بريم و احساس خوشبختي نداريم به علت عدم دسترسي به حقيقت است حافظ مي گويد:
« شايد كه چو وابيني / خير تو در اين باشد »
شايد اگر يك طور ديگر نگاه كني از آن وري نگاه كني، جايي براي نگراني نباشد. و براي همين دنبال آگاهي هستيم، براي همين دنبال دانستن هستيم چون عاملي كه باعث اين مي شود كه ما احساس بدبختي مي كنيم يا احساس خوشبختي نمي كنيم، ندانستن و عدم دسترسي به حقيقت است. اما آن كه مي گويد « يك حقيقتي را بگو كه خوشحال كننده باشد» شايد منظورش اين است كه بله اگر دست بگذاري روي عيب فرد ممكن است حقيقت باشد، ولي مسلما براي فرد ناراحت كننده است، يك چيز ديگري را بگو.
بعد موضوعات ديگري است از اين حقيقت كه ما نمي دانيم، همان كه گفتيم اگر يك روزي يزيد بگويد كه « اينها را بگذاريد جاي من! » شمر، يزيد، اسكندر، هيتلر، نادرشاه، اينها بگويند « ايشان را بگذاريد جاي من ببينم » اگر ايشان فرضا در صحراي كربلا بود اين چكار مي كرد؟ يعني آن قدرت من را داشت، در موقعيت من قرار مي گرفت، بعد ب بينيم كه با اما حسين ( ع) چكار مي كرد؟ يوم المجادله اين طوري است، گفتيم معلوم نيست شايد ما روي او را سفيد مي كرديم. بنابراين اينجا باز هم آن حقيقتي است كه اينجا تقريبا به واقعيت منطبق است، باز هم آن حقيقت اصلي نيست آن حقيقت كه مي گوييم پشت صحنه كامل قضاياست مثل همين كه مي گوييم خدمتتان.
مطالب دوره چهار / جلسه ششم / قسمت A
استاد محمد علي طاهري
اين كه مي گويند حقيقت گو باش ولي حقيقتي را بگو كه شيرين است، يعني چه؟
پاسخ:
حقيقت را در دنياي وارونه گفتيم كه مي گويند تلخ است و ما ديديم كه حقيقت شيرين است. هر حقيقتي را باز كنيم شيرين است اصلا امكان ندارد حقيقتي باز شود و پشت پرده را ببينيم جلوي پرده را توجيه نكند. براي همين هم است كه دنبال حقيقتيم اگر قرار باشد برويم دنبال تلخي كه بي كار كه نيستيم مسلما نمي رويم چون حقيقت في نفسه شيرين است از اين بابت ما دنبالش هستيم. اما آن حقيقتي را كه مي گويند و از آن صحبت مي شود در دنياي وارونه است، مي خواهند عيب يك نفر را رو كنند خوب اين يك حقيقتي است اما به هر حال نقض ستارالعيوب بودن است، از يك جاي ديگر دچار مشكل مي شوند. مي خواهند عيب يك كسي را رو كنند بعد مي گويند « خوب بله حقيقت تلخ است» ولي حقيقت هستي حقيقت ما في نفسه شيرين است.
ادامه سوال:
پس نيت است كه حرف مي زند؟
استاد:
يكي از رنج هايي كه ما مي بريم و احساس خوشبختي نداريم به علت عدم دسترسي به حقيقت است حافظ مي گويد:
« شايد كه چو وابيني / خير تو در اين باشد »
شايد اگر يك طور ديگر نگاه كني از آن وري نگاه كني، جايي براي نگراني نباشد. و براي همين دنبال آگاهي هستيم، براي همين دنبال دانستن هستيم چون عاملي كه باعث اين مي شود كه ما احساس بدبختي مي كنيم يا احساس خوشبختي نمي كنيم، ندانستن و عدم دسترسي به حقيقت است. اما آن كه مي گويد « يك حقيقتي را بگو كه خوشحال كننده باشد» شايد منظورش اين است كه بله اگر دست بگذاري روي عيب فرد ممكن است حقيقت باشد، ولي مسلما براي فرد ناراحت كننده است، يك چيز ديگري را بگو.
بعد موضوعات ديگري است از اين حقيقت كه ما نمي دانيم، همان كه گفتيم اگر يك روزي يزيد بگويد كه « اينها را بگذاريد جاي من! » شمر، يزيد، اسكندر، هيتلر، نادرشاه، اينها بگويند « ايشان را بگذاريد جاي من ببينم » اگر ايشان فرضا در صحراي كربلا بود اين چكار مي كرد؟ يعني آن قدرت من را داشت، در موقعيت من قرار مي گرفت، بعد ب بينيم كه با اما حسين ( ع) چكار مي كرد؟ يوم المجادله اين طوري است، گفتيم معلوم نيست شايد ما روي او را سفيد مي كرديم. بنابراين اينجا باز هم آن حقيقتي است كه اينجا تقريبا به واقعيت منطبق است، باز هم آن حقيقت اصلي نيست آن حقيقت كه مي گوييم پشت صحنه كامل قضاياست مثل همين كه مي گوييم خدمتتان.
مطالب دوره چهار / جلسه ششم / قسمت A
استاد محمد علي طاهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر