من آتشم/ سر می کشم

من آتشم/ سر می کشم
بی بال من/ پر می کشم
نورم دهید/ سوزم دهید/ ذوقم دهید
هوشم برید
بی بال من/ پر می کشم
چون زخم بر روی تنم
هم ابر بحر آسمان
هم نور بهر کهکشان
این من منم، من بی منم
مغرب منم/ مشرق منم
نور اندرون / نوری برون
من در پی ساقی بدم
بر کوی دلداری شدم
قلبم درید/ روحم پرید
بندی گسست/ مرغی برست
او دام بود/ من تیز پر
او کاه بود/ من چون گهر/ پنهان در او
او گرگ بود/ من طفلکی
او ره زنی / من چون صبا
او لب به کین / من لب چو قند
زهر است این / جامی کشم
من سر خوشم / در آتشم / سر می کشم
هم زهر و هم شربت مرا
هم لطف و هم قهرت مرا
به چه نکوست / به چه رواست
ایزد مرا / میرد مرا / باز / بر انگیزد مرا

ارسالی از همسفر بسیار گرامی Fatemeh Mo با طلب خیر