نتيجه گيري در مورد قدرت کلام:
پشت کلام انديشه خوابيده است، کلام خاموش و صامت مي شود فکر.
ما به يک چيزهائي فکر مي کنيم، اگر بگوئيم ميشود کلام، اگر نگوئيم مي شود فکر.
زمانيکه ما فکرمان را ابراز مي کنيم، مي شود کلام.
ما يک دعائي را چه به کلام بياوريم و چه در انديشه داشته باشيم، چه بگوئيم و چه نگوئيم.
اين ماجرا در دل خودش باردار است و يک شارژي دارد. اين بار،بار شعوري است.
انديشه و کلام از يک جنس هستند.
انديشه، کلام خاموش است که در دل خود، بار شعوري دارد.
شعور کلام، شعور انديشه است.
در ترم 2 گفتيم سخني که از دل بيرون بيايد بر دل مي نشيند. اينجا از بعد شعور و ضد شعور نگاه مي کنيم، بحثي که در موسيقي و اشعار موسيقي برخورد کرديم، بحث اين است که چيزي که سوار مي شود، شعور دارد و معکوس آن حاوي شعور ديگري است، بعضي ها خيلي خوب صحبت مي کنند، کلام مثبت بکار مي برند، ظاهرا ٌ جونم، قربونم بکار مي برند، ولي شما به دلتون نمي نشيند، بعضي ها خيلي بد دهان هستند، ولي شما به دلتون مي نشيند، اينها را قبلاٌ به نوعي گفته بوديم، امروز چارچوب اين بحث در يک غالب تخصّصي تري جلو مي رود و وقتي اين چارچوب تخصّصي را تجربه کرديم، به مفهوم دعا، نفرين، به شکل و صورتهاي ديگري بر مي خوريم.
يک سري ابهاماتي هم که در بعضي جاها به آن برخورد مي کنيم، مثل غضب، به کمک اين مباحث مي توانيم آنها را هم توضيح دهيم و بعد هم شايد نتيجه بگيريم که از اين طريق بشر مي توانسته وضعيت بهتري داشته باشد.
*شعور دعا: مثبت*
*شعور نفرين: منفي*
بر اساس قوانين شعور و ضد شعور، بشر مي تواند با استفاده از دعا شرايط بهتري بر روي زمين داشته باشد.
مثلا شايد مي توانسته با دعا يک کارهاي مثبت تري هم انجام دهد، روي زمين زندگي بهتري مي توانسته داشته باشد، شايد هم قرار است چيزهاي ديگري کشف بشود که مثلا يک سري بلاهائي را که فکر مي کنيم در آينده به سرمان مي آيد و در انتظارمان است، شايد بشود روي هستي تاثيري گذاشت که نتيجه آن يک وضعيت مناسب تري براي اين جايگاه زندگي ما باشد. چون اگر ما بگوئيم آلودگي هستي داريم، سوال پيش مي آيد که چه تاثير مخربي روي حيات کره زمين دارد، آيا ميتواند تاثير مخربي روي حيات کره زمين داشته باشد؟
« دوره 8 - جلسه ي 2 - زنگ 2 »
***استاد محمدعلي طاهري***
پشت کلام انديشه خوابيده است، کلام خاموش و صامت مي شود فکر.
ما به يک چيزهائي فکر مي کنيم، اگر بگوئيم ميشود کلام، اگر نگوئيم مي شود فکر.
زمانيکه ما فکرمان را ابراز مي کنيم، مي شود کلام.
ما يک دعائي را چه به کلام بياوريم و چه در انديشه داشته باشيم، چه بگوئيم و چه نگوئيم.
اين ماجرا در دل خودش باردار است و يک شارژي دارد. اين بار،بار شعوري است.
انديشه و کلام از يک جنس هستند.
انديشه، کلام خاموش است که در دل خود، بار شعوري دارد.
شعور کلام، شعور انديشه است.
در ترم 2 گفتيم سخني که از دل بيرون بيايد بر دل مي نشيند. اينجا از بعد شعور و ضد شعور نگاه مي کنيم، بحثي که در موسيقي و اشعار موسيقي برخورد کرديم، بحث اين است که چيزي که سوار مي شود، شعور دارد و معکوس آن حاوي شعور ديگري است، بعضي ها خيلي خوب صحبت مي کنند، کلام مثبت بکار مي برند، ظاهرا ٌ جونم، قربونم بکار مي برند، ولي شما به دلتون نمي نشيند، بعضي ها خيلي بد دهان هستند، ولي شما به دلتون مي نشيند، اينها را قبلاٌ به نوعي گفته بوديم، امروز چارچوب اين بحث در يک غالب تخصّصي تري جلو مي رود و وقتي اين چارچوب تخصّصي را تجربه کرديم، به مفهوم دعا، نفرين، به شکل و صورتهاي ديگري بر مي خوريم.
يک سري ابهاماتي هم که در بعضي جاها به آن برخورد مي کنيم، مثل غضب، به کمک اين مباحث مي توانيم آنها را هم توضيح دهيم و بعد هم شايد نتيجه بگيريم که از اين طريق بشر مي توانسته وضعيت بهتري داشته باشد.
*شعور دعا: مثبت*
*شعور نفرين: منفي*
بر اساس قوانين شعور و ضد شعور، بشر مي تواند با استفاده از دعا شرايط بهتري بر روي زمين داشته باشد.
مثلا شايد مي توانسته با دعا يک کارهاي مثبت تري هم انجام دهد، روي زمين زندگي بهتري مي توانسته داشته باشد، شايد هم قرار است چيزهاي ديگري کشف بشود که مثلا يک سري بلاهائي را که فکر مي کنيم در آينده به سرمان مي آيد و در انتظارمان است، شايد بشود روي هستي تاثيري گذاشت که نتيجه آن يک وضعيت مناسب تري براي اين جايگاه زندگي ما باشد. چون اگر ما بگوئيم آلودگي هستي داريم، سوال پيش مي آيد که چه تاثير مخربي روي حيات کره زمين دارد، آيا ميتواند تاثير مخربي روي حيات کره زمين داشته باشد؟
« دوره 8 - جلسه ي 2 - زنگ 2 »
***استاد محمدعلي طاهري***
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر